Μαιευτική Γυναικολογική ΜέριμναMenu

• Εγκυμοσύνη
• Νέες Γυναίκες
• Νεοπλασίες
• Επικοινωνία
• Τοποθεσία

×

Trichomonas Vaginalis Κολπίτιδα - Τραχηλίτιδα

---

Διάγνωση 

Η κολπίτιδα που οφείλεται σε τριχομονάδα (Trichomonas vaginalis) θεωρείται σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα. Οι γυναίκες με τριχομοναδική κολπίτιδα ενδέχεται να παρουσιάζουν ανώμαλη κολπική υπερέκκριση, κνησμό, αίσθημα καύσου ή αιμόρροια μετά την επαφή. Η τριχομονάδα μπορεί να μολύνει και την ουρήθρα, την ουροδόχο κύστη, τον προστάτη (στους άντρες) καθώς και τους περιουρηθρικούς αδένες. Το μεγαλύτερο ποσοστό των περιπτώσεων λοίμωξης από τριχομονάδα προέρχεται από την σεξουαλική επαφή, ενώ είναι δυνατό να μεταδοθεί και από βρεγμένες πετσέτες, ρούχα και ακάθαρτα καθίσματα τουαλετών. Οι γυναίκες είναι αρκετά ευάλωτες στην μόλυνση από τριχομονάδα αμέσως μετά την έμμηνο ρύση ενώ οι άντρες, σε ποσοστό της τάξεως 75%, είναι ασυμπτωματικοί. Στη μόλυνση του ουροποιητικού συστήματος, τα συμπτώματα στις γυναίκες είναι κυστίτιδα με κάψιμο και πόνο κατά την διάρκεια της ούρησης τα οποία εμφανίζονται 5 με 28 μέρες μετά την έκθεση του ατόμου στο μικρόβιο . Στους άντρες τα συμπτώματα , αν υπάρχουν , μπορεί να υποχωρήσουν σε μερικές βδομάδες ακόμα και χωρίς θεραπεία. Αυτά είναι παρόμοια με αυτά των γυναικών, δηλαδή προκαλούν ενόχληση, φαγούρα και πόνο στην ούρηση.

Εκτός από το ιστορικό, την κλινική εικόνα, και την ανίχνευση αυξημένου pH στο κολπικό υγρό, η διάγνωση επισφραγίζεται από την ανεύρεση του κινητού πρωτοζώου σε μικροσκόπηση άμεσου παρασκευάσματος (ευαισθησία 55-60%) και ασφαλώς από την καλλιέργεια του πρωτοζώου (ευαισθησία >90%). 

 Back To Top

 Trichomonas Vaginalis Κολπίτιδα - Τραχηλίτιδα

Η τριχομονάδα ώς παράσιτο

Η τριχομονάδα είναι μαστιγοφόρο πρωτόζωο με σχήμα αχλαδιού και μήκος περίπου 30 μm. Η τριχομονάδα δεν είναι απλά είνα μικρόβιο , αλλά ανήκει , όπως αναφέρθηκε , στα πρωτόζωα . Λόγω του μήκους της μπορεί εύκολα να προκαλέσει σύγχυση στο μικροσκόπιο με μεταβατικά επιθηλιακά κύτταρα ή μεγάλα λευκά αιμοσφαίρια Σύμφωνα με το CDC , η τριχομονάδα δεν φαίνεται να σχηματίζει κυστικές ενδιάμεσες μορφές ζωής . Ο μοναδικός γνωστός ξενιστής της τριχομονάδας είναι ο άνθρωπος . Η τριχομονάδα πολλαπλασιάζεται όταν ενωθούν δύο τροφοζωϊτες . Η λοίμωξη από τριχομονάδα είναι μια εξαιρετικά κοινή κοσμοπολίτικη , μη ιογενής ουρογεννητική , σεξουαλικά μεταδιδόμενη λοίμωξη στους ανθρώπους που προκαλείται από το Trichomonas vaginalis , ένα «αρχαίο» εξελικτικά πρωτόζωο , και περιγράφεται ιστορικώς , πολύ πριν από τη λοίμωξη από Chlamydia trachomatis και τον ιό του ανθρώπινου θηλώματος (HPV) . Σε ολόκληρο τον κόσμο 160-180 εκατομμύρια άνθρωποι επηρεάζονται ετησίως από την τριχομονάδα . Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας έχει εκτιμήσει ότι η τριχομονάδα αντιπροσωπεύει σχεδόν το ήμισυ όλων των δυνητικά θεραπεύσιμων σεξουαλικώς μεταδιδόμενων νοσημάτων . Παρά τις μελέτες αυτές και τον υψηλό επιπολασμό , είναι ένα από τα λιγότερο καλά μελετημένα παράσιτα σε σχέση με τις ιδιότητες λοιμογόνου δράσης , την παθογένεση και την ανοσοπαθογένεια . Με την ανάπτυξη της αλυσιδωτής αντίδρασης πολυμεράσης ανάστροφης μεταγραφάσης (RT-PCR) και δοκιμών ενίσχυσης νουκλεϊκού οξέος για το DNA της Τριχομανάδας , η κατανόηση της επιδημιολογίας αυτού του παθογόνου έχει βελτιωθεί . Επιπρόσθετα , έχει γίνει κατανοητό ότι το ένα τρίτο των λοιμώξεων στις γυναίκες είναι ασυμπτωματικές . Επί του παρόντος , οι περισσότερες μελέτες περιορίζονται σε εφήβους και νεαρές γυναίκες , αλλά η επικράτηση της λοίμωξης έχει αυξηθεί με την ηλικία . Υπάρχουν ακόμη λιγότερες μελέτες που αναλύουν τη συχνότητα εμφάνισής τους και την επικράτηση τους στους άνδρες , οι οποίοι είναι σε μεγαλύτερο ποσοστό ασυμπτωματικοί από ότι οι γυναίκες . Πιο πρόσφατα , τα αποκτηθέντα δεδομένα παρέχουν απόδειξη ότι οι αλληλεπιδράσεις της τριχομονάδας με τα κολπικά επιθηλιακά κύτταρα είναι εξαιρετικά πολύπλοκες .  

Η τριχομονάδα μοιάζει με αμοιβάδα αλλά δεν είναι αμοιβάδα . Είναι επίσης , μονοκύτταρος οργανισμός . Η τριχομονάδα είναι ένα παραφυτικό πρωτόζωο τυπικά ατρακτοειδές , αλλά και περιστασιακά αμοιβαδοειδές σε σχήμα , παράσιτο . Δεν εισέρχεται στα κύτταρα του κολπικού επιθηλίου αλλά είναι εξωκυτταρικό , με κυρίως αναερόβιο τρόπο ζωής . Η τριχομονάδα έχει μοναδικά οργανικά στοιχεία διπλής μεμβράνης που παράγουν ενέργεια γνωστά ως υδρογονοσωμάτια . Τα υδρογονοσωμάτια στερούνται κυτοχρώματα , και ένζυμα μιτοχονδριακής αναπνευστικής αλυσίδας , αλλά καταλύουν υδατάνθρακες (ζύμωση) και παράγουν μοριακό υδρογόνο από μια διαφορετική ομάδα μόνο [Fe] –υδρογονασών (ενζύμων που εξαρτώνται από άτομα σιδήρου) . Τα υδρογονοσώματα της τριχομονάδας περιέχουν την πλήρη μηχανή που απαιτείται για οργανίδια ομοιάζοντα με μιτοχόνδρια με συστάδες FeS και υποθετικές κυτοσολικές βοηθητικές πρωτεΐνες για την βιογένεση κυτοσολικής πρωτεΐνης FeS . Όλα σχεδόν τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται τώρα εναντίον της τριχομονάδας βασίζονται στην επίθεση σε αυτόν τον αναπνευστικό μηχανισμό .  

Η τριχομονάδα είναι ένα ιδιαίτερα επιθετικό υποχρεωτικό παράσιτο που φαγοκυττάρει βακτήρια , κολπικά επιθηλιακά κύτταρα και ερυθροκύτταρα . Αλλά είναι επίσης στόχος και η ίδια από τα μακροφάγα του οργανισμού . Η τριχομονάδα χρησιμοποιεί υδατάνθρακες ως κύρια πηγή ενέργειας μέσω του ζυμωτικού μεταβολισμού υπό αναερόβιες ΑΛΛΑ ΚΑΙ αερόβιες συνθήκες (κυρίως όμως περιγράφεται ως αναερόβιο πρωτόζωο) . Η τριχομονάδα δεν έχει την ικανότητα να συνθέτει πολλά μακρομόρια de novo, ιδιαίτερα τις πουρίνες , πυριμιδίνες και πολλά λιπίδια , συμπεριλαμβανομένης της χοληστερόλης . Αυτές οι θρεπτικές ουσίες αποκτώνται από τις κολπικές εκκρίσεις ή μέσω φαγοκυττάρωσης ξενιστικών και βακτηριακών κυττάρων .  

Η τριχομονάδα χρησιμοποιεί και ώς θρεπτικό υγρό , το υγρό της περιόδου που είναι πλούσιο σε αίμα και σε σίδηρο . Οι μηνιαίες αυτές αλλαγές της περιόδου , βοηθούν την τριχομονάδα να αυξηθεί σε αριθμούς . Μια λοίμωξη με τριχομονάδα που έχει αποκτηθεί στο μέσον του κύκλου , με χαμηλούς αριθμούς σε πρωτόζωα , μπορεί να γίνει συμπτωματική στον επόμενο κύκλο , όταν οι αριθμοί θα έχουν αυξηθεί με το θρεπτικό υλικό της περιόδου . Η τριχομονάδα επίσης μπορεί να παραμείνει ζωντανή για κάποια λεπτά , και έξω από τον κόλπο , και έχουν περιγραφεί περιπτώσεις λοίμωξης από πετσέτες που μοιραζόντουσαν σε πισίνες και γυμναστήρια , αλλά αυτός ο τρόπος μετάδοσης αποτελεί το 1 τοις χιλίοις . Η τριχομονάδα μπορεί να μεταφερθεί και με σεξουαλική επαφή μεταξύ γυναικών .  

Οι άνθρωποι είναι ο μόνος φυσικός ξενιστής της τριχομονάδας Trichomonas vaginalis. Υπάρχουν δύο επιπλέον είδη τριχομονάδων (T Trichomonas tenax, Trichomonas hominis) που μολύνουν τους ανθρώπους αλλά δεν προκαλούν ασθένειες . Τα αποδεικτικά στοιχεία για τη σεξουαλική μετάδοση της τριχομονίασης είναι σαφή . Η επικράτηση είναι υψηλότερη μεταξύ των γυναικών με πολλαπλούς σεξουαλικούς συντρόφους και με άλλα ΣΜΝ. Στις γυναίκες, η τριχομονάδα Trichomonas vaginalis προσκολλάται και προκαλεί βλάβες στα κολπικά επιθηλιακά κύτταρα και προκαλεί κολπίτιδα . Οι γυναίκες με συμπτωματική τριχομονάση έχουν ένα ευρύ φάσμα συμπτωμάτων που κυμαίνονται από σχετικά ασυμπτωματική κατάσταση έως σοβαρή φλεγμονή . Σχεδόν οι μισές γυναίκες με τριχομονάδα είναι ασυμπτωματικές . Οι τριχομονάδες επηρεάζουν επίσης την ουροδόχο κύστη , την ουρήθρα και τους παραϋδρικούς αδένες ως λοίμωξη του ουροποιητικού συστήματος . Επιπλέον , οι γυναίκες με τριχομονάδα μπορούν να παρουσιάσουν αρκετές επιπλοκές που συνδέονται με δυσμενές αποτέλεσμα εγκυμοσύνης , όπως τον πρόωρο τοκετό , το χαμηλό βάρος γέννησης , την πρόωρη ρήξη μεμβρανών , τον μεγαλύτερο κίνδυνο υπογονιμότητας σαλπιγγικού παράγοντα , την άτυπη πυελική φλεγμονώδη νόσο , και την ενισχυμένη μετάδοση HPV .  

 Back To Top

 Trichomonas Vaginalis Κολπίτιδα - Τραχηλίτιδα

Συμπτώματα και χαρακτηριστικά της λοίμωξης από τριχομονάδα

Περίπου το 70% των μολυσμένων ανθρώπων δεν έχουν σημεία ή συμπτώματα . Όταν η τριχομονίαση προκαλεί συμπτώματα , αυτά μπορεί να κυμαίνονται από ήπιο ερεθισμό έως σοβαρή φλεγμονή . Τα συμπτώματα μπορεί να απέχουν από 5 έως 28 ημέρες μετά τη μόλυνση . Άλλοι , (άνδρες και γυναίκες) δεν αναπτύσσουν συμπτώματα μέχρι πολύ αργότερα . Τα συμπτώματα μπορεί να παρουσιάζουν υφέσεις και εξάρσεις . 

Ο επιπολασμός και το φάσμα της τριχομοναδικής λοίμωξης σε άνδρες χαρακτηρίζονται λιγότερο καλά και η μόλυνση φαίνεται να είναι συμπτωματική στο μόνο στο 30%-50% των ανδρών Οταν όμως η τριχομονάδα προκαλεί συμπτώματα στους άνδρες αυτά μπορεί να είναι η ουρηθρίτιδα, η βαλανοποσθίτιδα , η προστατίτιδα, η κυστίτιδα, και η επιδυδιμο-ορχίτιδα . Επίσης , αυξάνει τον κίνδυνο μετάδοσης του HIV . Η τριχομονάδα εν γένει , χρησιμεύει ως βοηθητικός φορέας για τη μετάδοση διαφόρων λοιμώξεων . Ωστόσο, η οξειδωτική φύση του αρσενικού γεννητικού υγρού υποτίθεται ότι είναι ανασταλτική σε ορισμένους παθογόνους παράγοντες για το πρωτόζωο και έτσι εξηγείται ο χαμηλός συμπτωματικός επιπολασμός στους άνδρες . Επίσης , η παρουσία ψευδαργύρου στο προστατικό υγρό δρα ως κυτταροτοξικός παράγοντας για την τριχομονάδα . Αντίθετα, ο κόλπος έχει ένα περιβάλλον, το οποίο μπορεί να συμβάλει στην ενεργοποίηση ορισμένων παθογόνων μηχανισμών της τριχομονάδας . Και έτσι , η τριχομοναδική λοίμωξη στις γυναίκες είναι περισσότερο συχνά συμπτωματική . Το αίμα της περιόδου αποτελεί το καλύτερο θρεπτικό υλικό για την τριχομονάδα .  

 Back To Top

 Trichomonas Vaginalis Κολπίτιδα - Τραχηλίτιδα

Σημεία στην γυναικολογική εξέταση

Η κολπίτιδα από τριχομονάδα δίνει χαρακτηριστική εικόνα στην γυναικολογική εξέταση . Μπορούμε να διακρίνουμε αφρώδες έκκριμα σε ένα υγρό υπόστρωμα το οποίο είναι χαρακτηριστικά παχύρευστο και φέρει πολλές φορές γκριζωπό χρώμα . Το κυριότερο χαρακτηριστικό όμως της κολπίτιδας από τριχομονάδα ανευρίσκεται στον τράχηλο με τη μορφή στικτών μικρών φλεγμονώδων περιοχών , πάνω σε ένα εξέρυθρο υπόστρωμα . Αυτές οι περιοχές κάνουν τον τράχηλο να φαίνεται σαν φράουλα .

Αντιθέτως με τις γυναίκες , οι άνδρες δεν παρουσιάζουν εμφανή δερματολογικά ευρήματα . Η ουρηθρίτιδα που ενδεχομένως να υπάρχει στους άνδρες , δεν είναι εμφανής στην συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων . Τα δυσουρικά ενοχλήματα στους άνδρες μπορεί να είναι μηδαμηνά και παροδικά , και αυτό αντικατοπτρίζει το γεγονός ότι η λοίμωξη στους άνδρες παραμένει σε χαμηλό αριθμό πρωτοζώων . Αυτό σημαίνει ότι η γυναίκα δεν μπορεί να διακρίνει κάποια διαγνωστικά "ύποπτα" σημεία . Αν υπάρχει βαλανοποσθίτιδα , ή / και ουρηθρικό έκκριμα από τους άνδρες , το πιθανότερο είναι να οφείλεται σε άλλα μικρόβια . Ο έλεγχος και του άνδρα είναι επιβεβλημένος .  

Σε υγιείς ενήλικες γυναίκες, το κολπικό pH είναι περίπου 4 . Κατά τη διάρκεια της λοίμωξης από τριχομονάδα , το κολπικό pH αυξάνεται σε περίπου 7 , γεγονός που είναι ευνοϊκό για την ανάπτυξη παρασίτων . Το γεγονός ότι τα συμπτώματα από λοίμωξη από τριχομονάδα είναι χειρότερα κατά τη διάρκεια της εμμήνου ρύσεως μπορεί να εξηγηθεί από αλλαγές στο ρΗ και τις ορμόνες . Επιπλέον, το εμμηνορροϊκό αίμα δημιουργεί ένα πλούσιο μέσο με υψηλή συγκέντρωση σιδήρου σε υψηλότερο ρΗ . Κατά συνέπεια, προάγεται η αναπαραγωγή και προσκόλληση του Trichomonas vaginalis στο κολπικό επιθήλιο , με αποτέλεσμα την επιδείνωση των συμπτωμάτων . 

 Back To Top

 Trichomonas Vaginalis Κολπίτιδα - Τραχηλίτιδα

Διαγνωστικά μικροβιολογικά τέστ της λοίμωξης από τριχομονάδα

Ένα ευρύ φάσμα κλασικών συμπτωμάτων σχετίζεται με μόλυνση από την τριχομονάδα , αλλά αυτά τα συμπτώματα είναι παρόμοια με άλλα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα και δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως ειδικοί διαγνωστικοί δείκτες για την τριχομονάδα . Έτσι, ακριβή, αξιόπιστα, βολικά και φθηνά εργαστηριακά διαγνωστικά τεστ παίζουν βασικό ρόλο στη διάγνωση του Trichomonas vaginalis . Αυτές οι διαγνωστικές δοκιμασίες ταξινομούνται ως παλαιές (Pap και υγρό παρασκεύασμα ), και νεότερες (καλλιέργεια και DNA , ταχεία επέμβαση αντιγόνου και ενίσχυσης νουκλεϊκού οξέος PCR , NAAT) . Για τους άνδρες , χρησιμοποιούνται δείγματα ούρων . Για τις γυναίκες, εντούτοις, τα κολπικά δείγματα είναι πιο αξιόπιστα. 

Αυτά τα παλαιά διαγνωστικά τέστ για τα ούρα ανδρών διαθέτουν περίπου 60% ευαισθησία και 90% ειδικότητα . Αυτό σημαίνει ότι από 100 δείγματα ούρων ανδρών , που έχουν τριχομονάδα , θα ανακαλύψουμε μόνον τους 60 . Η ευαισθησία για τα νεότερα τεστ με DNA ακόμα και για τα ούρα ανδρών , φτάνει το 100% , που σημαίνει ότι αν 100 άνδρες ελεγχθούν με DNA ανίχνευση της τριχομονάδας στα ούρα τους , θα τους ανακαλύψουμε όλους , και δεν θα ξεφύγει κανείς αδιάγνωστος . Το γεγονός αυτό , σε συνδυασμό με την ευκολία λήψης του δείγματος (ούρα) θα πρέπει να ενθαρρύνει και τους άνδρες στα ζευγάρια να ελέγχονται . Στο γυναικολογικό ιατρείο δηλαδή μπορούν να ελεγχθούν και οι δύο .  

Μπορούμε να αναφέρουμε τα χαρακτηριστικά ανίχνευσης της τριχομονάδας με το τεστ ΠΑΠ . Σε αυτό , εκτός των άλλων , μπορούμε να διακρίνουμε τριχομοναδικά πρωτόζωα . Δυστυχώς , η ευαισθησία του τεστ ΠΑΠ για την ανίχνευση της τριχομονάδας είναι μόνον 50% , δηλαδή χάνει ένα στα δύο . Το υγρό παρασκεύασμα έχει επίσης χαμηλή ευαισθησία (50%) για την ανίχνευση των τριχομονάδων . Το λεγόμενο Whiff test , το οποίο βασίζεται στην υποκειμενική αίσθηση οσμής αμίνης (καμμένης τρίχας) που αναδύεται μετά την ανάμιξη καυστικού καλίου με κολπικές εκκρίσεις , δεν είναι ιδιαίτερα ειδικό , και δίνει την ίδια οσμή και με απλή βακτηριακή κολπίτιδα από gardnerella .  

Η πιο συνηθισμένη μέθοδος διάγνωσης της τριχομονάδας είναι η μικροσκοπική αξιολόγηση των υγρών παρασκευασμάτων των γεννητικών εκκρίσεων λόγω της ευκολίας και του σχετικά χαμηλού κόστους . Δυστυχώς, η ευαισθησία της υγρής στήριξης είναι χαμηλή (51% -65%) σε κολπικά δείγματα και χαμηλότερη σε δείγματα από άνδρες (π.χ., ουρηθρικά δείγματα, ιζήματα ούρων και σπέρμα) . Οι κλινικοί ιατροί που χρησιμοποιούν υγρό παρασκεύασμα πρέπει να προσπαθήσουν να αξιολογήσουν αμέσως τις διαφάνειες επειδή η ευαισθησία μειώνεται καθώς η αξιολόγηση καθυστερεί , μειώνοντας κατά 20% εντός 1 ώρας μετά τη συλλογή . Παρόλο που η τριχομονάδα μπορεί να είναι ένα τυχαίο εύρημα σε μια δοκιμασία Pap , ούτε οι συμβατικές χρώσεις Παπανικολάου , ούτε τα υγρά παρασκευάσματα θεωρούνται διαγνωστικές δοκιμασίες για τριχομονάδα , επειδή μπορεί να εμφανιστούν ψευδώς αρνητικά και ψευδώς θετικά αποτελέσματα . 

Η καλλιέργεια θεωρήθηκε ως μέθοδος χρυσού προτύπου για τη διάγνωση της λοίμωξης από τριχομονάδα προτού διατεθούν οι μέθοδοι μοριακής ανίχνευσης . Η καλλιέργεια έχει ευαισθησία 75% -96% και ειδικότητα έως και 100% . Στις γυναίκες, οι κολπικές εκκρίσεις είναι ο προτιμώμενος τύπος δείγματος για καλλιέργεια , καθώς η καλλιέργεια ούρων είναι λιγότερο ευαίσθητη . Στους άνδρες, τα δείγματα καλλιέργειας απαιτούν ένα ουρηθρικό επίχρισμα , ιζήματα ούρων και / ή σπέρμα . Για να βελτιωθεί η απόδοση, πολλαπλά δείγματα από άντρες μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τον εμβολιασμό μιας μόνο καλλιέργειας. 

Ο συνδυασμός συμβατικής καλλιέργειας με ανίχνευση DNA , που μπορεί να γίνει στην ίδια επίσκεψη , πλησιάζει το 100% ευαισθησία .  

Το τεστ ΠΑΠ δεν είναι καλλιέργεια , και η καλλιέργεια δεν αποτελεί διαγνωστική πανάκεια . Η καλύτερη επί του παρόντος τεχνολογική διάγνωση επιτυγχάνεται με το συνδυασμό γυναικολογικής εξέτασης και DNA ανίχνευσης .  

 Back To Top

 Trichomonas Vaginalis Κολπίτιδα - Τραχηλίτιδα

Θεραπεία της λοίμωξης από τριχομονάδα 

Οι θεραπευτικοί παράγοντες για την τριχομοναδική κολπίτιδα αναφέρονται στον παρακάτω Πίνακα  

Το αλκοόλ θα πρέπει να αποφεύγεται για 24 ώρες μετά από τη λήψη Μετρονιδαζόλης και 72 ώρες μετά τη λήψη Τινιδαζόλης. Απαραίτητη θεωρείται και η θεραπεία του συντρόφου. 

Κριτήρια για τη διάγνωση της λοίμωξης από τριχομονάδα  

• Άμεση μικροσκόπηση υγρής βάσης (η ευαισθησία κυμαίνεται από 40 ως 70%)
• Καλλιέργεια (με ευαισθησία 95%)
• Τεστ ενίσχυσης του νουκλεϊκού οξέος- Nucleic Acid Amplification Tests (NAATs)- μπορεί να χρησιμοποιηθούν με την ευαισθησία και την ειδικότητα να πρoσεγγίζει το 100%.

 Back To Top

 Trichomonas Vaginalis Κολπίτιδα - Τραχηλίτιδα

Διαχείρηση Σεξουαλικών Συντρόφων Επί Λοιμώξεως Με Τριχομονάδα  

Η ταυτόχρονη θεραπεία όλων των σεξουαλικών εταίρων είναι ζωτικής σημασίας για την ανακούφιση των συμπτωμάτων, τη μικροβιολογική θεραπεία και την πρόληψη της μετάδοσης και των επιμολύνσεων . Ο σεξουαλικός σύντροφος θα πρέπει να παραπέμπεται για θεραπεία για να αποφευχθεί η επανεμφάνιση . Το ζεύγος θα πρέπει να απέχει από τη σεξουαλική επαφή έως ότου και οι δύο λάβουν κατάλληλη θεραπεία και τα τυχόν συμπτώματα έχουν εξαφανιστεί .  

Οι γυναίκες πρέπει να επιμένουν να λάβει και ο σύντροφος θεραπεία .  

 Back To Top

 Trichomonas Vaginalis Κολπίτιδα - Τραχηλίτιδα

Εμμένουσα ή Υποτροπιάζουσα Λοίμωξη Με Τριχομονάδα 

Η επίμονη ή υποτροπιάζουσα λοίμωξη με τριχομονάδα έχει δύο αιτιολογίες . Η περισσότερο συχνή είναι η επανεμφάνιση από έναν σεξουαλικό σύντροφο χωρίς θεραπεία . Η αμέσως επόμενη αιτιολογία είναι η ελλειπής θεραπεία . Και η πιό σπάνια αιτιολογία είναι η λοίμωξη που προκαλείται από ανθεκτικό στέλεχος τριχομονάδας . Αν και οι περισσότερες υποτροπιάζουσες λοιμώξεις του T. vaginalis πιστεύεται ότι προκύπτουν από την επαναμόλυνση , ορισμένες μολύνσεις μπορεί να αποδοθούν στην αντιμικροβιακή αντοχή . Η αντοχή στη μετρονιδαζόλη εμφανίζεται σε 4% των περιπτώσεων κολπικής τριχομονίασης . Η θεραπεία με μία δόση θα πρέπει να αποφεύγεται για τη θεραπεία της υποτροπιάζουσας τριχομονίασης , Σε περίπτωση αποτυχίας της θεραπείας με μετρονιδαζόλη 2 g απλής δόσης και αποκλείεται η επαναμόλυνση , η ασθενής (και ο / η σύντροφος) μπορεί να λάβει 500 mg μετρονιδαζόλης από το στόμα δύο φορές την ημέρα για 7 ημέρες . Σε περίπτωση αποτυχίας αυτού του σχήματος , οι κλινικοί ιατροί θα πρέπει να δοκιμάσουν την μεγαλύτερη θεραπεία με μετρονιδαζόλη στα 2 γραμμάρια από το στόμα για 7 ημέρες . Εάν έχουν αποτύχει πολλά σχήματα 1 εβδομάδας σε ένα άτομο το οποίο είναι απίθανο να έχει μη προσκόλληση ή επαναμόλυνση , συνιστάται η δοκιμή του οργανισμού για ευαισθησία στη μετρονιδαζόλη . Η υψηλότερη δόση σε 2-3 g για 14 ημέρες, συχνά σε συνδυασμό με ενδοκολπική tinidazole, μπορεί να ληφθεί υπόψη σε περιπτώσεις ανθεκτικών στο νιτρολιμιδαζόλιο λοιμώξεων . Ωστόσο, οι περιπτώσεις αυτές θα πρέπει να αντιμετωπίζονται σε συνεννόηση με έναν εμπειρογνώμονα. Τα εναλλακτικά σχήματα μπορεί να είναι αποτελεσματικά αλλά δεν έχουν αξιολογηθεί συστηματικά . Ως εκ τούτου, συνιστάται η διαβούλευση με έναν ειδικό για τις λοιμώδεις νόσους . Η πιο ανεκδοτική εμπειρία ήταν με ενδοκολπική παρομομυκίνη σε συνδυασμό με υψηλής δόσης tinidazole . Έχει αναφερθεί κλινική βελτίωση με άλλα εναλλακτικά σχήματα περιλαμβανομένων του ενδοκολπικού βορικού οξέος και του νιταζοξανιδίου . Οι παρακάτω τοπικά εφαρμοζόμενοι παράγοντες έδειξαν ελάχιστη επιτυχία ( μικρότερη του 50%) και δεν συνιστώνται : ενδοκολπικό betadine (ποβιδόνη-ιώδιο) , κλοτριμαζόλη, οξικό οξύ, φουραζολιδόνη, ιώδη γεντιανής , νονοξυνόλη-9 και υπερμαγγανικό κάλιο . Δεν έχει αποδειχθεί ότι κανένα άλλο τοπικό μικροβιοκτόνο είναι αποτελεσματικό κατά της τριχομονάδας .  

 Back To Top

 Trichomonas Vaginalis Κολπίτιδα - Τραχηλίτιδα

Εγκυμοσύνη Και Συνυπάρχουσα Λοίμωξη Με Τριχομονάδα 

Η μόλυνση με T. vaginalis σε έγκυες γυναίκες σχετίζεται με δυσμενή αποτελέσματα της εγκυμοσύνης , ιδιαίτερα την πρόωρη ρήξη υμένων , τον πρόωρο τοκετό , και το χαμηλό βάρος γέννησης . Αν και η θεραπεία με μετρονιδαζόλη προκαλεί την παρασιτολογική θεραπεία , ορισμένες μελέτες δεν έχουν δείξει σημαντική διαφορά στην περιγεννητική νοσηρότητα μετά από θεραπεία με μετρονιδαζόλη . Είναι όμως πολύ ενδιαφέρον ότι για την λοίμωξη με Gardnerella Vaginalis , για την οποία το φάρμακο είναι το ίδιο , έχει αποδειχθεί ότι η θεραπεία βελτιώνει το περιγεννητικό αποτέλεσμα . Εάν ληφθεί υπόψη η θεραπεία , η συνιστώμενη δοσολογία σε έγκυες γυναίκες είναι η μετρονιδαζόλη 2 g από του στόματος σε μία μόνο δόση . Οι συμπτωματικές έγκυες γυναίκες , ανεξάρτητα από το στάδιο της εγκυμοσύνης , πρέπει να εξετάζονται και να συζητείται το ενδεχόμενο θαραπείας . Η θεραπεία της λοίμωξης με τριχομονάδα μπορεί να ανακουφίσει τα συμπτώματα της κολπικής έκκρισης σε εγκύους και να μειώσει τη σεξουαλική μετάδοση στους εταίρους . Παρόλο που η περιγεννητική μετάδοση της τριχομονάδας είναι ασυνήθιστη , η θεραπεία μπορεί επίσης να εμποδίσει την αναπνευστική ή γεννητική μόλυνση του νεογέννητου . Οι κλινικοί γιατροί θα πρέπει να συμβουλεύουν τις έγκυες γυναίκες με τριχομονίαση σχετικά με τους πιθανούς κινδύνους και τα οφέλη της θεραπείας , τη σημασία της θεραπείας του συντρόφου , και της χρήσης προφυλακτικών στην πρόληψη της σεξουαλικής μετάδοσης. Το όφελος της συστηματικής εξέτασης για την τριχομονάδα σε ασυμπτωματικές έγκυες γυναίκες δεν έχει τεκμηριωθεί . Εντούτοις, η εξέταση κατά την πρώτη προγεννητική επίσκεψη και η άμεση θεραπεία , όπως ενδείκνυται , συνιστώνται σε έγκυες γυναίκες με HIV λοίμωξη , επειδή η λοίμωξη του T. vaginalis αποτελεί παράγοντα κινδύνου για την κάθετη μετάδοση του HIV (713) . Οι έγκυες γυναίκες με HIV που υποβάλλονται σε θεραπεία για μόλυνση με T. vaginalis πρέπει να επανεξεταστούν 3 μήνες μετά τη θεραπεία . Αν και η μετρονιδαζόλη διασχίζει τον πλακούντα , τα δεδομένα υποδηλώνουν ότι παρουσιάζει χαμηλό κίνδυνο για τις έγκυες γυναίκες . Δεν υπάρχουν ενδείξεις τερατογένεσης ή μεταλλαξιογόνων επιδράσεων σε βρέφη σε πολλαπλές μελέτες εγκύων γυναικών . Οι γυναίκες μπορούν να υποβληθούν σε θεραπεία με 2 g μετρονιδαζόλης σε μία δόση σε οποιοδήποτε στάδιο της εγκυμοσύνης . Η μετρονιδαζόλη εκκρίνεται στο μητρικό γάλα . Με τη μητρική θεραπεία από του στόματος , τα νεογνά που θηλάζουν λαμβάνουν μετρονιδαζόλη σε δόσεις χαμηλότερες από εκείνες που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία λοιμώξεων σε βρέφη , αν και ο δραστικός μεταβολίτης προσθέτει στην ολική έκθεση του βρέφους . Τα επίπεδα πλάσματος του φαρμάκου και του μεταβολίτη είναι μετρήσιμα , αλλά παραμένουν λιγότερο από τα επίπεδα της μητέρας . Παρόλο που αρκετές αναφερθείσες περιπτώσεις περιστατικών δεν διαπίστωσαν ανεπιθύμητες ενέργειες στα βρέφη που εκτέθηκαν σε μετρονιδαζόλη στο μητρικό γάλα, ορισμένοι κλινικοί γιατροί συμβουλεύουν την αναβολή του θηλασμού για 12-24 ώρες μετά τη μητρική θεραπεία με μία μόνο δόση 2-g μετρονιδαζόλης . Η μητρική θεραπεία με μετρονιδαζόλη (400 mg τρεις φορές ημερησίως για 7 ημέρες) παρήγαγε χαμηλότερη συγκέντρωση στο μητρικό γάλα και θεωρήθηκε συμβατή με το θηλασμό σε μεγαλύτερες χρονικές περιόδους .  

Klebanoff MA, Carey JC, Hauth JC, et al. Failure of metronidazole to prevent preterm delivery among pregnant women with asymptomatic Trichomonas vaginalis infection. New England Journal of Medicine 2001;345:487–93.
Kigozi GG, Brahmbhatt H, Wabwire-Mangen F, et al. Treatment of trichomonas in pregnancy and adverse outcomes of pregnancy: a subanalysis of a randomized trial in Rakai, Uganda. Am J Obstet Gynecol 2003;189:1398–400.
Mann JR, McDermott S, Zhou L, et al. Treatment of trichomoniasis in pregnancy and preterm birth: an observational study. J Women's Health 2009;18:493–7.
Gulmezoglu AM, Azhar M. Interventions for trichomoniasis in pregnancy. Cochrane Database Syst Rev 2011:CD000220.
Stringer E, Read JS, Hoffman I, et al. Treatment of trichomoniasis in pregnancy in sub-Saharan Africa does not appear to be associated with low birth weight or preterm birth. South African Medical Journal 2010;100:58–64. World Health Organization (WHO) Global prevalence and incidence of selected curable sexually transmitted infections. 2001. WHO/HIV-AIDS/2001.02/CDC/CSR/EDC/2001.10.
Benchimol M. Trichomonads under microscopy. Microsc Microanal. 2004;10(5):528–50.
Schwebke JR, Burgess D. Trichomoniasis. Clin Microbiol Rev. 2004;17(4):794–803.
Fichorova RN. Impact of T.vaginalis infection on innate immune responses and reproductive outcome. J Reprod Immunol. 2009;83:185–9.
Soper D. Trichomoniasis: under control or undercontrolled? Am J Obstet Gynecol. 2004;190(1):281–90.
Lowe NK, Neal JL, Ryan-Wenger NA. Accuracy of the clinical diagnosis of vaginitis compared with a DNA probe laboratory standard. Obstet Gynecol. 2009;113(1):89–95.
Löfmark S, Edlund C, Nord CE. Metronidazole is still the drug of choice for treatment of anaerobic infections. Clin Infect Dis. 2010;50(Suppl 1):S16–23.
Das S, Huengsberg M, Shahmanesh M. Treatment failure of vaginal trichomoniasis in clinical practice. Int J STD AIDS. 2005;16(4):284–6.
 

 Back To Top

 Trichomonas Vaginalis Κολπίτιδα - Τραχηλίτιδα

[ Αρχή Σελίδας ]

Η σελίδα έχει εώς τώρα

Επισκέπτες

Δείτε Επίσης :

Λοιμώξεις Από Γεννητικό Μυκόπλασμα

Ερπητικές Λοιμώξεις

Λοιμώξεις Από Ουρεόπλασμα

[ Επικοινωνία ] [ Αρχή Σελίδας ] [ Sitemap ]

[ Find Us On Google Maps ]

 Google Location

[ Επικοινωνία ][ Αρχή Σελίδας ]

[ Who and Where ]

 Πέτρος Ζαργάνης    Μαιευτήρας - Γυναικολόγος   Λ.Ποσειδώνος 85 Γλυφάδα , 16675  Τηλ:210 89 85 819