Μαιευτική Γυναικολογική Μέριμνα
Ευρίσκεστε στην έκδοση της σελίδας για κινητά .
Αλλαγή σε έκδοση της σελίδας για desktop .
Η σελίδα αυτή σε καμμία περίπτωση δεν μπορεί να αντικαταστήσει τον ιατρό σας . Το περιεχόμενο της σελίδας αυτής σκοπό έχει να ευαισθητοποιήσει και να παρουσιάσει - εξ απαλών ονύχων - ένα μεγάλο , παλιό , και πολλάκις μελετημένο πρόβλημα το οποίο είναι ο πληθυσμιακός έλεγχος για τον καρκίνο των ωοθηκών . Σε αυτό το πρόβλημα , δεν υπάρχει ακόμα ουσιαστική λύση , όπως για παράδειγμα υπάρχει με το τεστ παπ και τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας . Και φυσικά , αφού τόσοι πολλοί ιατροί και ερευνητές δεν έχουν βρεί λύση ακόμη , είναι ανόητο να νομίζουμε ότι με μια ιστοσελίδα θα μπορέσουμε να βρούμε έναν τυφλοσούρτη για να έχουμε το κεφάλι μας ήσυχο . Η ημιτελής γνώση μπορεί να γίνει επικίνδυνη , είτε προκαλώντας υπερβολική σιγουριά , είτε προκαλώντας υπερβολική ανησυχία . Σε κάθε περίπτωση οποιαδήποτε υποψία θα πρέπει να ελέγχεται διεξοδικά σύμφωνα με τους κανόνες της ιατρικής τέχνης , από τον υπεύθυνο (ή τους υπεύθυνους) ιατρούς , και όχι από την ίδια την ασθενή . Η ιστοσελίδα παρουσιάζει ημιτελή γνώση , και έτσι θα πρέπει να αντιμετωπίζεται .
Περιεχόμενα
Γενική Ταξινόμηση Των Όγκων Ωοθηκών
1.Τεχνικά Στοιχεία Υπερηχογραφίας Ωοθηκών
Σελίδα υπό κατασκευή .
Ο σκοπός της ιστοσελίδας αυτής δεν είναι να αντικαταστήσει την υπάρχουσα επιστημονική βιβλιογραφία , αλλά ούτε και να την συμπληρώσει , αφού όλα όσα υπάρχουν εδώ είναι γραμμένα και δημοσιευμένα από άπειρες πηγές . Ο σκοπός είναι να παρουσιαστούν νοσολογικά οι καταστάσεις αυτές , και να γίνει κατανοητή η διαγνωστική προσέγγιση που ακολουθούμε για να αποκλείσουμε ή να επιβεβαιώσουμε ένα κλινικό σύμπτωμα ή ένα εύρημα από την γυναικολογική εξέταση στο ιατρείο .
Η γενική ταξινόμηση των όγκων ωοθηκών είναι κατά βάσιν παθολογοανατομική . Αυτό σημαίνει ότι οι όγκοι χαρακτηρίζονται από την μελέτη της βιοψίας που έχει ληφθεί από αυτούς . Η διάγνωση αυτή είναι απόλυτη και δεν επιδέχεται αμφισβήτηση . Για να γίνει αυτή η διάγνωση πρέπει να ληφθεί βιοψία από τον όγκο , και αυτό σημαίνει χειρουργική επέμβαση , είτε κλασσική-ανοικτή είτε λαπαροσκοπική . Η παθολογοανατομική μελέτη χαρακτηρίζει τους όγκους από τα κακοήθη καρκινικά κύτταρα που ανιχνεύονται και αναγνωρίζονται μέσα σε αυτούς . Τα εν λόγω καρκινικά κύτταρα προέρχονται από ένα είδος από τα τέσσερα είδη κυττάρων που υπάρχουν μέσα στην ωοθήκη . Οι μεταστατικοί όγκοι της ωοθήκης είναι όγκοι από καρκινικά κύτταρα τα οποία έχουν προέλθει από άλλα σημεία του σώματος , είτε διαμέσου του αίματος (αιματογενώς) είτε με άμεση επέκταση (από την περιτοναϊκή κοιλότητα , το έντερο , την μήτρα , την σάλπιγγα , κλπ) . Έτσι , η αρχική παρουσίαση των όγκων της ωοθήκης μπορεί να χωριστεί σε τμήματα , ανάλογα με τα είδη κυττάρων που εμπεριέχονται στον όγκο . Η εν λόγω ταξινόμηση δεν αντικατοπτρίζει την συχνότητα με την οποία εμφανίζονται αυτοί οι όγκοι , ούτε την ηλικιακή κατανομή των ασθενών .
Ο καρκίνος των ωοθηκών είναι σπάνιο νόσημα , και αυτό θα πρέπει να βρίσκεται μέσα στο μυαλό του κάθε μή-ιατρού αναγνώστη/τριας . Επίσης , οι όγκοι των ωοθηκών είναι πολύ σπανιότεροι σε γυναίκες κάτω των 50 ετών , και είναι επίσης σπανιότατοι σε παιδιά .
Οι όγκοι της ωοθήκης προέρχονται από τους τέσσερις βασικούς ιστούς του οργάνου και από μεταστατικούς στην ωοθήκη καρκίνους . Η ταξινόμηση έχει ώς εξής :
Επιθηλιακοί Όγκοι Ωοθηκών(85-90%)
Όγκοι Γεννητικής Ταινίας (Εκ Γοναδικου Στρώματος- Sex Cord Stromal Tumors)
Όγκοι Γεννητικών Κυττάρων(Germ Cell Tumors)
Η μή-ιατρός αναγνώστρια θα πρέπει να αντιληφθεί (πρίν συνεχίσει στο κείμενο) ότι οι όγκοι αυτοί , και γενικά οι καρκίνοι των ωοθηκών , είναι σπανιότατοι στην νεαρή ηλικία . Παρουσιάζονται συνήθως σε γυναίκες μετεμμηνοπαυσιακής ηλικίας .
Οι Επιθηλιακοί Όγκοι Ωοθηκών αντιπροσωπεύουν περίπου το 90% όλων των πρωτοπαθών κακοήθων όγκων των ωοθηκών και περίπου το 50-55% όλων των ωοθηκικών όγκων . Η προέλευσή τους είναι στο επιφανειακό ή το βλαστικό επιθήλιο που καλύπτει την ωοθήκη σε συνέχεια με το περιτοναϊκό μεσοθήλιο . Ιστολογικά, αυτή η επιφανειακή επένδυση της ωοθήκης είναι αρκετά παρόμοια με την περιτοναϊκή μεσοθηλιακή επένδυση , αποτελούμενη από ένα μόνο στρώμα με κυβοειδή κύτταρα . Μερικοί από αυτούς τους όγκους περιλαμβάνουν επίσης στοιχεία από το παρακείμενο στρώμα και έτσι ή όλη κατηγορία των όγκων αυτών ονομάζεται επιθηλιακοί στρωματικοί όγκοι ή απλά επιθηλιακοί . Το σημαντικό στοιχείο που κρατεί ο μή-ιατρός αναγνώστης είναι το γεγονός ότι η ωοθήκη περιβάλλεται από μια επίστρωση (επιθηλίου) ομοιάζουσα με το περιτόναιο , δηλαδή την επίστρωση κυτταρων των εσωτερικών οργάνων της κοιλιάς . Αυτοί οι επιθηλιακοί όγκοι μπορούν να μεγαλώσουν και να διασπαρούν τόσο πολύ έτσι ώστε να μην μπορεί να καθοριστεί εύκολα , εάν ο αρχικός όγκος άρχισε από την ωοθήκη ή το περιτόναιο .
Τα ιστολογικά μοτίβα από αυτούς τους όγκους παρουσιάζουν ομοιότητες ανεξάρτητα από την θέση τους : Οι ορώδεις-θηλώδεις όγκοι των ωοθηκών είναι ιστολογικά πανομοιότυποι με τους όγκους του θηλώματος του περιτοναίου , οι ενδομητριοδεις όγκοι ωοθηκών με το ενδομητρικό καρκίνωμα , το βλεννώδες καρκίνωμα των ωοθηκών με το καρκίνωμα ενδοτραχήλου , ενώ όλα τα διαυγοκυτταρικά καρκινώματα των ωοθηκών και του ενδομητρίου είναι σχεδόν πανομοιότυπα . Η έννοια της πολυεστιακής απάντησης σε καρκινογόνους παράγοντες στο ανώτερο γυναικείο γεννητικό σύστημα δεν είναι μονον ακαδημαϊκής σημασίας . Η σταδιοποίηση πολλαπλών όγκων στην περιοχή αυτή θα πρέπει να συμπεριλαμβάνει τη διάκριση μεταξύ μεταστατικών και πολλαπλών πρωτοπαθών όγκων , όπως συμβαίνει με την ταυτόχρονη εμφάνιση όγκων ενδομητρίου και ωοθηκών, για παράδειγμα .
Περίπου το 85% των καρκινωμάτων των ωοθηκών , διαγιγνώσκονται όταν υπάρχει ταυτόχρονα περιτοναϊκή καρκινική νόσος . Και μάλιστα σε ασθενείς με λίγα ή καθόλου συμπτώματα . Το γεγονός αυτό εγείρει το ερώτημα αν αυτή η σχέση οφείλεται σε μεταστατική εξάπλωση (από την ωοθήκη σε πριτοναϊκά σημεία) ή σε ανεξάρτητο σύγχρονο πρωτοπαθές καρκίνωμα (ωοθήκης - περιτοναίου) , δηλαδή ταυτόχρονη πολυεστιακή ανάπτυξη καρκίνου . Η γενική συναίνεση πάντως , είναι ότι η περιτοναϊκή νόσος είναι αποτέλεσμα μετάστασης από την ωοθήκη .
Εώς τώρα , δεν έχει αναδειχθεί κάποιος τρόπος ανίχνευσης του πληθυσμού των γυναικών εκείνων με αυξημένη πιθανότητα καρκίνου ωοθηκών . Δεν υπάρχει δηλαδή κάποιο αντίστοιχο τέστ-παπ για τον καρκίνο των ωοθηκών .
Οι επιθηλιακοί όγκοι ωοθηκών , διαχωρίζονται σε συχνούς και σπάνιους , και σε καλοήθεις και κακοήθεις . Υπενθυμίζεται το γεγονός ότι μιλάμε πάντα για μια σπάνια ασθένεια , και όταν αναφέρουμε "συχνοί επιθηλιακοί όγκοι" εννοούμε τους συχνούς όγκους από το σπάνιο νοσημα του καρκίνου των ωοθηκών , και όχι μια συχνή νόσο εν γένει .
Καλοήθεις Επιθηλιακοί Όγκοι Ωοθηκών
Κακοήθεις Επιθηλιακοί Όγκοι Ωοθηκών
Καλοήθεις Επιθηλιακοί Όγκοι Ωοθηκών
• Ορώδες Κυσταδένωμα
• Βλεννώδες Κυσταδένωμα
• Κυσταδενοϊνωμα
Αυτοί οι καλοήθεις επιθηλικακοί όγκοι των ωοθηκών μπορούν να εμφανιστούν και πρίν την εμμηνόπαυση . Το συχνότερο ηλικιακό εύρος διάγνωσης για τους καλοήθεις επιθηλιακούς όγκους των ωοθηκών , δηλαδή για το Ορώδες Κυσταδένωμα , το Βλεννώδες Κυσταδένωμα και το Κυσταδενοϊνωμα είναι το διάστημα μεταξύ 40 και 50 ετών . Σε ποσοστό 10 με 20% είναι αμφοτερόπλευροι , δηλαδή υπάρχουν και στις δύο ωοθήκες .
Το επιθήλιο από το οποίο αποτελούνται έχει την τάση να δημιουργεί θηλοειδείς προσεκβολές και να εκκρίνει υγρό , γεγονός που οδηγεί συνήθως στην δημιουργία κυστών ορατών με το μάτι ή με τον υπέρηχο . Στο χειρουργείο , οι κύστεις αυτές είναι γεμάτες με ορώδες διαυγές υγρό , μερικές φορές ολίγον αιμορραγικό , ενώ η επιφάνεια της κύστης είναι λεπτή , διαφανής , και γυαλιστερή . Οι κύστεις μπορεί να εμπεριέχουν μέσα τους και άλλες κύστεις . Ο εσωτερικός διαχωρισμός αυτός δίνει το υπερηχογραφικό στοιχείο των διαφραγμάτων .
Ορώδες Κυσταδένωμα Σε Γυναίκα 51 Ετών[1]
Το διακολπικό υπερηχογράφημα δείχνει ομαλές κύστεις με διαφράγματα .
Καλοήθες.
Βλεννώδες Κυσταδένωμα Σε Γυναίκα 47 Ετών[1]
Το διακολπικό υπερηχογράφημα δείχνει μια κύστη με διάφραγμα .
Καλοήθες.
Ίνωμα Σε Γυναίκα 50 ετών[1]
Καλοήθες.
Δυσγερμίνωμα Σε Γυναίκα 41 ετών[1]
Το διακολπικό υπερηχογράφημα δείχνει μια ομογενή λοβωτή υπόηχη συμπαγή μάζα με υψηλή αιματική ροή .
Κακοήθες.
Struma Ovarii Σε Γυναίκα 37 ετών[1]
Το διακολπικό υπερηχογράφημα δείχνει μια ετερογενή πολυλοβωτή κυστική μάζα με εσωτερικά συμπαγή στοιχεία .
Κακοήθες.
Λέμφωμα Ωοθήκης Σε Γυναίκα 59 ετών[1]
Το διακολπικό υπερηχογράφημα δείχνει μια ομογενή υπόηχη συμπαγή μάζα χωρίς εσωτερικά στοιχεία .
Κακοήθες.
Back To Top--> 1.Υπερηχογραφία Ωοθηκών--> 1.9 Υπερηχογραφία των καλοήθων επιθηλιακών όγκων της ωοθήκης
Όγκος Brenner Ωοθήκης Σε Γυναίκα 49 ετών[1]
Το διακολπικό υπερηχογράφημα δείχνει υποηχογενή μάζα με στικτες υπερηχογενείς εστίες .
Καλοήθες.
Ώριμο Κυστικό Τεράτωμα Σε Γυναίκα 22 ετών[1]
Το διακολπικό υπερηχογράφημα δείχνει μια κύστη με έναν καλώς αφοριζόμενο υπερηχογενή όζο , ο οποίος αποδειχθηκε να είναι λίπος .
Καλοήθες.
Ώριμο Κυστικό Τεράτωμα Σε Γυναίκα 37 ετών[2]
Το διακολπικό υπερηχογράφημα δείχνει μια σύμπλοκη συμπαγή μάζα με ηχογενές περιεχόμενο , ηχογενείς γραμμές ,
στικτές υπερηχογενείς εστίες ,και οπίσθια ακουστική σκιά .
Καλοήθες.
Όταν μιλάμε για καρκίνο ωοθηκών , τις περισσότερες φορές εννοούμε έναν κακοήθη επιθηλιακό όγκο ωοθηκών . Οι Κακοήθεις Επιθηλιακοί Όγκοι Ωοθηκών αποτελούν την συχνότερη αιτία θανάτου από καρκίνο ωοθηκών . Οι τέσσερις παρακάτω υπο-τύποι είναι όλοι τους πολύ επιθετικοί καρκίνοι . Παρουσιάζονται σχεδόν αποκλειστικά σε γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας , συνηθέστερα μετεμμηνοπαυσιακές . Δεν έχουν κάποιο ιδιαίτερο κλινικό σύμπτωμα . Δεν παράγουν ανδρογόνα , οιστρογόνα ή άλλα στεροειδή , και επομένως δεν δίνουν τέτοιου είδους συμπτώματα από νωρίς . Μεθίστανται νωρίς , κυρίως στην περιτοναϊκή κοιλότητα , δηλαδή προκαλούν κυρίως ενδοκοιλιακή νόσο . Μπορεί να προκαλέσουν ασκίτη , μπορεί και όχι . Αρκετές φορές εμφανίζονται και με μεταστάσεις στο θώρακα , δηλαδή εκτός κοιλιάς . Η μεγάλη θνησιμότητα που προκαλεί η νόσος του επιθηλιακού καρκίνου ωοθηκών οφείλεται τόσο στην επιθετικότητά της , όσο και στην ύπουλη έναρξη και συνέχειά της . Οι καρκίνοι αυτοί έχουν μελετηθεί και χαρακτηριστεί σχεδόν από 100ετίας , αλλά ακόμα και σήμερα , παραμένουν ένα τεράστιο πρόβλημα , με εξίσου τεράστια νοσηρότητα ((η θεραπευτική τους αντιμετώπιση είναι πολύ βαρειά) και πολύ μεγάλη θνησιμότητα , δηλαδή μεγάλα ποσοστά κατάληξης των ασθενών από τη νόσο .
Οι κακοήθεις επιθηλιακοί όγκοι ωοθηκών , είναι οι παρακάτω :
•Ορώδες κυσταδενοκαρκίνωμα ωοθηκών
• Βλεννώδες Κυσταδένοκαρκίνωμα Ωοθηκών
• Ενδομητριοειδές Καρκίνωμα Ωοθηκών
• Διαυγοκυτταρικό Καρκίνωμα Ωοθηκών
Τα ωρώδη κυσταδενοκαρκινώματα ωοθηκών απαντώνται κυρίως σε μια μεγαλύτερη ηλικιακή ομάδα , με τον μέγιστο επιπολασμό να παρατηρείται στα 65 έτη . Είναι τα πιο κοινά κακοήθη επιθηλιακά νεοπλάσματα(40% όλων των πρωτοπαθών ωοθηκικών κακοηθειών) και που σχετίζονται με υψηλή θνησιμότητα λόγω της καθυστερημένης διάγνωσης. Περίπου το 80% ανιχνεύεται στο στάδιο ΙΙΙ , δηλαδή όταν υπάρχουν ήδη απομακρυσμένες περιτοναϊκές μεταστάστεις . Στις περισσότερες περιπτώσεις (περίπου 70%) οι όγκοι είναι αμφοτερόπλευροι . Η συχνή συσχέτιση των περιτοναϊκών και των ωοθηκικών βλαβών έχει προκαλέσει ορισμένες ερωτήσεις σχετικά με την μεταστατική φύση των πρώτων . Έχει θεωρηθεί ότι ένα "φαινόμενο πεδίο δράσης" ενός καρκινογόνου παράγοντα μπορεί να επηρεάσει ολόκληρο το γεννητικό σύστημα (το οποίο έχει κοινή εμβρυολογική προέλευση) , και έτσι να επηρεάσει πρωτοπαθώς και ταυτόχρονα , τόσο την ωοθήκη όσο και το περιτοναϊκό μεσοθήλιο . Μικροσκοπικά, τα ωρώδη κυσταδενοκαρκινώματα ωοθηκών εισβάλλουν στον στρώμα των ωοθηκών , και παρουσιάζουν θηλώδεις δομές που καλύπτονται από κακοήθη επιθηλιακά κύτταρα , εμφανίζοντας πολυάριθμες μιτώσεις και κύτταρα με άτυπους πυρήνες . Η αναλογία του συνδετικού ιστού προς τον επιθηλιακό ιστό είναι αυτή που σχετίζεται με βαθμό κακοήθειας : όσο περισσότερο συνδετικός ιστός , τόσο καλύτερη είναι η διαφοροποίηση , και τόσο χαμηλότερο το Grade του όγκου . Σε καλά διαφοροποιημένες βλάβες βαθμού 1 (Grade 1), οι θηλοειδείς δομές αντιπροσωπεύονται καλά , με ευρείς μίσχους ινώδους ιστού . Σε μέτρια διαφοροποιημένους (βαθμού 2) όγκους , ο επιθηλιακός πολλαπλασιασμός μερικώς εξαλείφει την ινώδη σύνδεση των μίσχων , δημιουργώντας ένα μοτίβο δαντελωτού τύπου με μικροθηλώδη χαρακτηριστικά και σχισμές που προσομοιάζουν τους αδενώδεις χώρους . Σε κακή διαφοροποίηση βαθμού 3 (Grade 3) , οι κακοήθεις μορφές επιθηλίου σχηματίζουν στερεές μάζες με μερικές μόνο θηλοειδείς δομές . Η κυτταρική διαφοροποίηση μειώνεται σε υψηλότερους βαθμούς (μειώνεται σε υψηλότερο Grade) .
Ορώδες Κυσταδενοκαρκίνωμα Ωοθήκης Σε Γυναίκα 66 ετών[7]
Το διακολπικό υπερηχογράφημα δείχνει μια σύμπλοκη συμπαγή μάζα με ηχογενές περιεχόμενο
Κακοήθες.
Ορώδες Κυσταδενοκαρκίνωμα Ωοθήκης Σε Γυναίκα 66 ετών[8]
Το διακολπικό υπερηχογράφημα δείχνει μια σύμπλοκη συμπαγή μάζα με ηχογενές περιεχόμενο
Κακοήθες.
Ορώδες Κυσταδενοκαρκίνωμα Ωοθήκης Σε Γυναίκα 66 ετών[9]
Κακοήθες.
Ορώδες Κυσταδενοκαρκίνωμα Ωοθήκης Σε Γυναίκα 66 ετών[6]
Το διακολπικό υπερηχογράφημα δείχνει μια σύμπλοκη συμπαγή μάζα με ηχογενές περιεχόμενο
Κακοήθες.
Μακροσκοπική περιγραφή του όγκου και του εγχειρητικού παρασκευάσματος για το απεικονιζόμενο περιστατικό :
1.(*****/21) Παραλάβαμε παρασκεύασμα, το οποίο περιλάμβανε μήτρα με τα εξαρτήματα, δουγλάσειο και κυστεομητρική πτυχή. Η αριστερή ωοθήκη είχε μετατραπεί σε συμπαγή, λευκόφαιο, ελαστικό και εν μέρει εύθρυπτο όγκο μ.δ. 10,5 εκ. με θηλώδη επιφάνεια κατά τόπους. Ο όγκος ήταν προσκολλημένος στο αριστερό πλάγιο του σώματος της μήτρας. Η αριστερή σάλπιγγα είχε μήκος 6 εκ. και μ.δ. 0,8 εκ. Στο κωδωνικό άκρο της σάλπιγγας υπήρχε λευκόφαιος, συμπαγής, εύθρυπτος όγκος μ.δ. 0,3 εκ.
Η δεξιά ωοθήκη είχε διαστάσεις 2,2Χ1,2Χ0,9 εκ. και η δεξιά σάλπιγγα είχε μήκος 5,8 εκ. και μ.δ. 0,7 εκ. Στις διατομές της ωοθήκης βρέθηκαν πολλά λευκόφαια, συμπαγή, ελαστικά οζίδια μ.δ. 0,2-0,5 εκ. Στο κωδωνικό άκρο της σάλπιγγας υπήρχε λευκόφαιος, συμπαγής, εύθρυπτος όγκος μ.δ. 1,2 εκ. Η μήτρα είχε διαστάσεις 6Χ4Χ3,8 εκ. Η ενδομητρική κοιλότητα είχε έκταση 3Χ1 εκ. Ο τράχηλος ήταν λευκωπός.
Ο δουγλάσειος είχε διαστάσεις 5,6Χ4,3Χ1,8 εκ. και έφερε πολλά λευκόφαια, συμπαγή, ελαστικά οζίδια μ.δ. 0,5-1,6 εκ.
Η κυστεομητρική πτυχή είχε διαστάσεις 6,2Χ5,2Χ1,7 εκ. και έφερε πολλά λευκόφαια, συμπαγή, ελαστικά οζίδια μ.δ. 0,3-1,5 εκ.
Κύβοι παραφίνης: 30
2.(*****/21) Παραλάβαμε επίπλουν διαστάσεων 43,5Χ19,6Χ6,3 εκ. Στις διατομές βρέθηκαν πολλά λευκόφαια, συμπαγή, ελαστικά οζίδια μ.δ. 0,5-5,7 εκ.
Κύβοι παραφίνης: 5
3.(*****/21) Παραλάβαμε δύο (2) πεπλατυσμένα λευκόφαια, ελαστικά ιστοτεμάχια συνολικών διαστάσεων 2,3Χ1,5Χ1 εκ., τα οποία έφεραν πολλά λευκόφαια, συμπαγή, ελαστικά οζίδια μ.δ. 0,2-0,6 εκ.
Κύβοι παραφίνης: 2
4.(*****/21) Παραλάβαμε λευκόφαιο και εν μέρει κιτρινόφαιο, συμπαγές, ελαστικό ιστοτεμάχιο διαστάσεων 2Χ0,8Χ0,7 εκ.,
το οποίο έφερε δύο (2) λευκόφαια, συμπαγή, ελαστικά οζίδια μ.δ. 0,3 εκ. και 0,5 εκ.
Κύβοι παραφίνης: 1
5.(*****/21) Παραλάβαμε μπλοκ λεμφαδένων διαστάσεων 6,2Χ2,4Χ2 εκ.
Κύβοι παραφίνης: 4
6.(*****/21) Παραλάβαμε σκωληκοειδή απόφυση μήκους 4,2 εκ. και μ.δ. 0,4 εκ., συνεχόμενη με το μεσεντερίδιο.
Στις διατομές βρέθηκαν λευκόφαια, συμπαγή, ελαστικά οζίδια μ.δ. 0,2-0,7 εκ., τόσο στο μεσεντερίδιο,
όσο και στο τοίχωμα της σκωληκοειδούς αποφύσεως.
Κύβοι παραφίνης: 3
Ορώδες Κυσταδενοκαρκίνωμα Ωοθήκης Σε Γυναίκα 66 ετών[2]
Το διακολπικό υπερηχογράφημα δείχνει μια σύμπλοκη συμπαγή μάζα με ηχογενές περιεχόμενο
Κακοήθες.
Ορώδες Κυσταδενοκαρκίνωμα Ωοθήκης Σε Γυναίκα 66 ετών[3]
Το διακολπικό υπερηχογράφημα δείχνει μια σύμπλοκη συμπαγή μάζα με ηχογενές περιεχόμενο
Ευμέγεθης μάζα σε 66 ετών γυναίκα.
Κακοήθες.
Ορώδες Κυσταδενοκαρκίνωμα Ωοθήκης Σε Γυναίκα 66 ετών[4]
Το διακολπικό υπερηχογράφημα δείχνει μια σύμπλοκη συμπαγή μάζα με ηχογενές περιεχόμενο
Τα σχετικά μεγέθη της μήτρας με την ωοθήκη είναι εμφανή .
Κακοήθες.
Ορώδες Κυσταδενοκαρκίνωμα Ωοθήκης Σε Γυναίκα 66 ετών[5]
Το διακολπικό υπερηχογράφημα δείχνει μια σύμπλοκη συμπαγή μάζα με ηχογενές περιεχόμενο
Πιθανή διήθηση και Δουγλασείου[επιβεβαιώθηκε στο χειρουργείο]
Κακοήθες.
Ορώδες Κυσταδενοκαρκίνωμα Ωοθήκης Σε Γυναίκα 66 ετών[8]
Το διακολπικό υπερηχογράφημα δείχνει μια σύμπλοκη συμπαγή μάζα με ηχογενές περιεχόμενο
Τρισδιάστατη απεικόνιση TUI.
Κακοήθες.
Μικροσκοπική εικόνα:
1.(15158/21) → 6.(15163/21) Παρατηρούνται πρωτοπαθή ορώδη καρκινώματα
υψηλής κακοήθειας ωοθηκών και σαλπίγγων με διήθηση του ορογόνου και του μυομητρίου
του αριστερού τοιχώματος του σώματος της μήτρας, του δουγλασείου και της κυστεομητρικής πτυχής,
του επιπλόου, του περιτοναίου του διαφράγματος, του στρογγύλου συνδέσμου του ήπατος,
του μεσεντεριδίου και του τοιχώματος της σκωληκοειδούς αποφύσεως.
Παρατηρείται, επίσης, εκτεταμένη μεταστατική διήθηση του μπλοκ των παραορτικών λεμφαδένων.
Το ενδομήτριο είναι ατροφικό. Ο τράχηλος δεν εμφανίζει αλλοιώσεις.
Ανοσοϊστοχημικός έλεγχος:
ER → Θετική χρώση.
PR → Εστιακά θετική χρώση.
P 53 → Εστιακά θετική χρώση.
Ki 67 → 80%.
P 16 → Θετική χρώση.
WT1 → Θετική χρώση.
Cerb-B2 → Αρνητική χρώση (0).
Γενικά συμπεράσματα για τους κακοήθεις επιθηλιακούς όγκους ωοθηκών (όπως φυσικά και για το εν λόγω ορώδες κυσταδενοκαρκίνωμα) :
Η πρόληψη σώζει : Εάν ο όγκος είχε ανιχνευθεί νωρίτερα , δεν θα ήταν απαραίτητο τόσο εκτεταμένο χειρουργείο .
Back To Top--> Γενική Ταξινόμηση Των Όγκων Ωοθηκών--> Επιθηλιακοί Όγκοι Ωοθηκών--> Κακοήθεις Επιθηλιακοί Όγκοι Ωοθηκών--> Ορώδες κυσταδενοκαρκίνωμα ωοθηκών
Οι καλοήθεις όγκοι ονομάζονται κυσταδενώματα . Οι Κακοήθεις όγκοι ονομάζονται κυσταδενοκαρκινώματα . Όπως και στους υπολοίπους τύπους , υπάρχουν καλοήθη βλεννώδη κυσταδενώματα και κακοήθη βλεννώδη κυσταδενοκαρκινώματα . Οι βλεννώδεις όγκοι των ωοθηκών αντιπροσωπεύουν περίπου το 15% όλων των όγκων των ωοθηκών στον δυτικό κόσμο . Καλοήθη Βλεννώδη Κυστεδενόματα μπορούν να απαντηθούν σε γυναίκες της αναπαραγωγικής ηλικίας και κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης . Μπορεί να συμβούν σε οποιαδήποτε ηλικία , με κορυφή κατά την τέταρτη δεκαετία . Αυτοί είναι πιο συχνά μονόπλευροι , και μπορούν να φτάσουν σε μεγάλα μεγέθη . Στην πραγματικότητα , μαζί με ορισμένα ινομυώματα , αυτοί οι όγκοι είναι μερικοί από τους μεγαλύτερους όγκους στην ανθρώπινη γυναικολογική ογκολογία . Περιέχουν πολλαπλές κυστικές κοιλότητες και μπορεί να σχηματίσουν δομές δίκην κηρήθρας , δηλαδή δομή που περιέχει μικρές κοιλότητες διαιρούμενη με λεπτά διαφράγματα . Το περιεχόμενο των κύστεων είναι ένα ζελατινοειδές , κολλώδες , γκριζωπό αδιαφανές υλικό . Ιστολογικά , οι κύστεις είναι επενδεδυμένες με ένα μόνο στρώμα από ψηλό επιθήλιο με βασικά τοποθετημένους πυρήνες και κυστίδια που περιέχουν βλέννα στο κυτταρόπλασμα . Αυτά τα κύτταρα είναι αρκετά παρόμοια με αυτά της επένδυσης των ενδοτραχηλικών αδένων . Ένας άλλος τύπος κυττάρων που φέρουν οι βλεννώδεις κύστεις είναι κύτταρα που θυμίζουν την επένδυση βλεννογόνου του παχέος εντέρου (κυττάρων Paneth) . Στους καλοήθεις όγκους συνιστάται η εκτεταμένη δειγματοληψία και η επιμελής μελέτη τους για να αποκλειστεί το ενδεχόμενο διήθησης (δηλαδή κακοήθειας) . Μερικές φορές μπορεί να γίνει αντιληπτή η διαφυγή βλεννώδους περιεχομένου από την βλεννώδη κύστη στο στρώμα της ωοθήκης , όπως συμβαίνει στο ψευδομύξωμα ωοθήκης (pseudomyxoma ovarii,) το οποίο παρατηρείται σε ασθενείς μεγαλύτερης ηλικίας .
Στο χειρουργείο , μπορείν να ανευρεθούν μικρές μάζες δίκης ζελατίνας πάνω στην περιτοναϊκή επιφάνεια . Η ιστολογική εξέταση αυτών μπορεί να δώσει ενδείξεις βλεννώδους εκκριτικού επιθηλίου . Αυτή η κατάσταση ονομάζεται ψευδομύξωμα περιτοναίου (pseudomyxoma peritonei) και είναι συνιφασμένη με βλεννώδεις όγκους της ωοθήκης , αλλά και της σκωληκοειδούς απόφυσης . Ένας άλλος συσχετισμός που υπάρχει είναι η συνύπαρξη βλεννώδων όγκων με τερατώματα (Δερμοειδής κύστη) και όγκους Brenner . (dermoids) and Brenner tumors.
Back To Top--> Γενική Ταξινόμηση Των Όγκων Ωοθηκών--> Επιθηλιακοί Όγκοι Ωοθηκών--> Κακοήθεις Επιθηλιακοί Όγκοι Ωοθηκών--> Βλεννώδες Κυσταδενοκαρκίνωμα Ωοθηκών
Ιστολογικά, αυτοί οι όγκοι μοιάζουν με υπερπλασία του ενδομητρίου της μήτρας, συμπεριλαμβανομένης της άτυπης υπερπλασίας και της πλακώδους μεταπλασίας . Ο "οριακός" χαρακτήρας ή αλλιώς ο χαρακτήρας "χαμηλής κακοήθειας" (Low Malignant Potential) είναι ακόμα αμφιλεγόμενος. Τα ενδομητριοειδή καρκινώματα των ωοθηκών είναι συχνές νεοπλασίες , που αντιπροσωπεύουν περίπου το 20% όλων των πρωτοπαθών καρκινωμάτων των ωοθηκών. Είναι πιο συχνά μονόπλευρα (13% είναι αμφοτερόπλευρα) , και εμφανίζονται μακροσκοπικά στο χειρουργείο ως μαλακοί , συχνά κυστικοί , αιμορραγικοί , εν μέρει νεκρωτικοί όγκοι , με ομαλή κάψα. Στην μειονότητα των περιπτώσεων (περίπου 10-20%) υπάρχουν ενδείξεις ότι σχετίζονται με ενδομητρίωση , συνήθως σε νεότερες ασθενείς. Όπως το ενδομητριώδες καρκίνωμα του ενδομητρίου , το οποίο είναι ταυτόχρονα διαγνώσιμο στο περίπου 15% των περιπτώσεων , αυτό είναι ένα νεόπλασμα των ηλικιωμένων γυναικών , με μέγιστη επίπτωση κατά την έκτη δεκαετία . Ιστολογικά, ο όγκος είναι ταυτόσημος με το αδενοκαρκίνωμα του ενδομητρίου . ΄Όπως πάλι στο καρκίνωμα του ενδομητρίου , διάφοροι τύποι κυττάρων μπορούν να βρεθούν στα ενδομητριοειδή καρκινώματα των ωοθηκών , όπως εκκριτικό , μεταπλαστικό κλπ . Το πιο κοινό είναι το πλακώδες επιθήλιο . Άλλες κοινές συσχετίσεις είναι βλεννώδη και διαυγή κύτταρα . Η ταυτόχρονη διαπίστωση του ενδομήτριοειδούς καρκινώματος της μήτρας και το ενδομητριοειδούς καρκινώματος των ωοθηκών πιθανότατα οφείλεται στην θεωρία ότι υπάρχει ένα πεδίο δράσης ορισμένων καρκινογόνων ουσιών στο ανώτερο γυναικείο γεννητικό σύστημα . Ένα μεταστατικό νεόπλασμα από το ενδομήτριο , στην ωοθήκη , είναι πιο πιθανό όταν υπάρχει βαθιά διηθητική νόσος του όγκου του ενδομητρίου στο μυομήτριο . Αρκετά συχνά , μπορεί να αποδειχθεί δύσκολο να καθοριστεί εάν οι δύο παρόμοιοι ιστολογικά καρκίνοι αποτελούν και δύο διαφορετικά πρωτοπαθή καρκινώματα . Τα ενδομητριοειδή καρκινώματα των ωοθηκών διαγιγνώσκονται συχνότερα σε χαμηλότερο στάδιο από ότι τα πρωτοπαθή ορώδη καρκινώματα των ωοθηκών . Επίσης , τείνουν να δίνουν αιματογενείς μεταστάσεις . Σε γενικές γραμμές πάντως , η 5ετής επιβίωση μεταξύ του ενδομητριοειδούς και ορώδους καρκινώματος ωοθηκών είναι παρόμοια . Μια ουσιαστική διαφοροδιάγνωση είναι με το μεταστατικό αδενοκαρκίνωμα από τον γαστρεντερικό σωλήνα , ιδιαίτερα από το παχύ έντερο , το οποίο δίνει συνήθως αμφοτερόπλευρες μεταστατικές εστίες . Άλλη διαφοροδιάγνωση είναι με τον όγκο Sertoli-Leydig . Θα πρέπει να τονιστεί ότι τα ενδομητριοειδή καρκινώματα των ωοθηκών προκαλούν συχνά δυσκολίες στην ιστολογική τους διάγνωση . Οι όγκοι ωοθηκών ενδομητριοειδούς τύπου οριακής κακοήθειας (borderline) αποτελούν άλλη μια δύσκολη κατηγορία στην διάγνωση . Οι καλοήθεις ενδομητριοειδείς όγκοι δεν περιλαμβάνουν την ενδομητρίωση σύμφωνα με την ταξινόμηση της ΠΟΥ, αν και η τελευταία μπορεί να παρουσιαστεί σε μεγάλο βαθμό ως σημαντικά αυξημένες μάζες (ενδομητριώματα) και μπορεί να παρουσιάσει ιστολογικά άτυπη επιθηλιακή επένδυση .
Back To Top--> Γενική Ταξινόμηση Των Όγκων Ωοθηκών--> Επιθηλιακοί Όγκοι Ωοθηκών--> Κακοήθεις Επιθηλιακοί Όγκοι Ωοθηκών--> Ενδομητριοειδές Καρκίνωμα Ωοθηκών
Οι κακοήθεις διαυγοκυτταρικοί όγκοι ωοθηκών αντιπροσωπεύουν το 5-10% όλων των πρωτοπαθών ωοθηκικών κακοηθειών . Αυτοί χαρακτηρίζονται από κύτταρα με διαυγές κυτταρόπλασμα που επιφανειακά ομοιάζουν με νεφρικά κυτταρικά καρκινώματα και προσδιορίστηκαν στο παρελθόν ως μεσονεφροειδείς όγκοι . Αυτό ήταν μια εσφαλμένη ονομασία , επειδή προέρχονται από το εκταμένο Μυλλεριανό επιθήλιο όπως αποδεικνύεται από τη συχνή τους συσχέτιση με τα ενδομητριοειδή καρκινώματα και τους άλλους επιθηλιακούς όγκους των ωοθηκών και επειδή είναι παρόμοια με τα διαυγοκυτταρικά καρκινώματα των κυττάρων του ενδομητρίου και του τραχήλου της μήτρας . Οι κακοήθεις διαυγοκυτταρικοί όγκοι ωοθηκών έχουν την υψηλότερη συσχέτιση με την ενδομητρίωση των ωοθηκών και της πυέλου και με παρανεοπλαστική υπερασβεστιαιμία . Το διαυγοκυτταρικό καρκίνωμα ωοθηκών παρουσιάζεται ως μεγάλες μάζες όγκων , κυρίως μονομερείς, εν μέρει κυστικές, εν μέρει στερεές με οζίδια που προεξέχουν στις κυστικές κοιλότητες . Συχνά συνδέεται με ενδομητριωτικές κύστεις . Μικροσκοπικά, τα κύτταρα όγκου είναι διατεταγμένα σε συμπαγή φύλλα ή σχηματίζουν σωληνοειδείς τριχοειδείς δομές . Το κυτταρόπλασμα τους φαίνεται καθαρό ή λεπτό κοκκώδες ηωσινοφιλικό . Περιέχει κυρίως γλυκογόνο, μερικά λιπαρά, και χωρίς βλέννη. Φαίνεται ότι το διαυγοκυτταρικό καρκίνωμα ωοθηκών αντιπροσωπεύει μια παραλλαγή του ενδομητριώδους καρκινώματος . Η διαφορική τους διάγνωση σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να περιλαμβάνει το δυσγερμίνομα .
Back To Top--> Γενική Ταξινόμηση Των Όγκων Ωοθηκών--> Επιθηλιακοί Όγκοι Ωοθηκών--> Κακοήθεις Επιθηλιακοί Όγκοι Ωοθηκών--> Διαυγοκυτταρικό Καρκίνωμα Ωοθηκών
Ορώδες Κυσταδενοκαρκίνωμα Σε Γυναίκα 59 Ετών[1]
Το διακολπικό υπερηχογράφημα δείχνει μια μονόχωρη κυστική μάζα με εσωτερική θηλοειδή προσεκβολή .
Κακοήθες.
Βλεννώδες Κυσταδενοκαρκίνωμα Σε Γυναίκα 65 Ετών[1]
Το διακολπικό υπερηχογράφημα δείχνει μια πολυλοβωτή κυστική μάζα με μεγάλες θηλοειδείς προσεκβολές .
Κακοήθες.
Διαυγοκυτταρικό Καρκίνωμα Σε Γυναίκα 60 Ετών[1]
Το διακολπικό υπερηχογράφημα δείχνει μια καλώς αφοριζόμενη κυστική μάζα με συμπαγή όζο ο οποίος έχει ομαλό περίγραμμα
και γενικά διαφέρει από τις τυπικές θηλοειδείς προσεκβολές . Το Doppler έδειξε αυξημένη αγγείωση στον όζο .
Κακοήθες.
Ενδομητριοειδές Καρκίνωμα Ωοθηκών Σε Υπόβαθρο Ενδομητρίωσης [1] Σε Γυναίκα 44 Ετών[1]
Το διακολπικό υπερηχογράφημα δείχνει μια καλώς αφοριζόμενη κυστική μάζα (τυπικό ενδομητρίωμα)
με πολλές μικρές εσωτερικές πολυποειδείς/θηλοειδείς προσεκβολές .
Κακοήθες.
Back To Top--> 1.Υπερηχογραφία Ωοθηκών--> 1.10 Υπερηχογραφία των κακοήθων επιθηλιακών όγκων της ωοθήκης
Υπερηχογραφία των οριακής κακοήθειας (borderline) επιθηλιακών όγκων της ωοθήκης
Οι όγκοι οριακής κακοήθειας των ωοθηκών δεν παρουσιάζουν γενικά κάποια ιδιαίτερα υπερηχογραφικά χαρακτηριστικά με βάσει τα οποία θα μπορούσαμε να τους χαρακτηρίσουμε προεγχειρητικά . Σε κάθε περίπτωση , ισχύουν οι γενικοί κανόνες της γυναικολογικής ογκολογίας , και οι γενικοί κανόνες γυναικολογικής ογκολογικής υπερηχογραφίας . Εδώ παρατίθονται μερικές εικόνες αποκλειστικά των όγκων οριακής κακοήθειας , έτσι ώστε να υπάρχει μια μικρή υπερηχογραφική αναφορά και σε αυτούς τους όγκους .
The presence of papillary projections within a cyst has been used as a discriminatory factor for serous borderline tumors (45). However, the potential for misdiagnosis between borderline tumors (BOT), cystadenomas, cystadenofibromas and invasive malignant tumors is significant (45). Doppler assessment of tumor vascularity is not useful in distinguishing between borderline and invasive tumors (45,46). The size and characteristics of the surface of the papillary projections are however thought to be helpful with the angle the projection makes with the cyst wall being significantly different (47) (Figs. 24–26). In this review the mean size of papillary projections was 9.6, 15.7, and 35.3 mm in benign, borderline, and malignant tumors, respectively. In benign masses an acute angle was present between the cyst wall and projection in 68% of cases and an obtuse angle in 40% of borderline and 89% when the mass was an invasive malignancy. These observations are of interest, but have not yet been validated in larger prospective studies Η παρουσία θηλοειδών προβολών μέσα σε μια κύστη έχει χρησιμοποιηθεί ως παράγοντας που εισάγει διακρίσεις για τους ορούς των οριακών όγκων (45). Ωστόσο, οι πιθανότητες για λανθασμένη διάγνωση μεταξύ οριακών όγκων (BOT), κυσταδενωμάτων (cystadenomas), cystadenofibromas και διηθητικών κακοήθων όγκων είναι σημαντικές (45). Η εκτίμηση Doppler της αγγειογένεσης του όγκου δεν είναι χρήσιμη για τη διάκριση μεταξύ οριακών και επεμβατικών όγκων (45,46). Ωστόσο, το μέγεθος και τα χαρακτηριστικά της επιφάνειας των θηλοειδών προβολών θεωρείται ότι είναι χρήσιμα με τη γωνία που η προβολή δημιουργεί με τον κυτταρικό τοίχο σημαντικά διαφορετικό (47) (Εικ. 24-26). Σε αυτή την ανασκόπηση το μέσο μέγεθος των θηλοειδών προβολών ήταν 9,6, 15,7 και 35,3 mm σε καλοήθεις, οριακές και κακοήθεις όγκους, αντίστοιχα. Στις καλοήθεις μάζες υπήρχε μια οξεία γωνία μεταξύ του τοιχώματος της κύστης και της προβολής στο 68% των περιπτώσεων και μια αμβλεία γωνία στο 40% της οριακής και 89% όταν η μάζα ήταν μια επεμβατική κακοήθεια. Οι παρατηρήσεις αυτές παρουσιάζουν ενδιαφέρον, αλλά δεν έχουν ακόμη επικυρωθεί σε μεγαλύτερες προοπτικές μελέτες .
Οριακής Κακοήθειας Ορώδης Όγκος Ωοθηκών 1
Οριακής Κακοήθειας Ορώδης Όγκος Ωοθηκών 2
Οριακής Κακοήθειας Ορώδης Όγκος Ωοθηκών 3
Οριακής Κακοήθειας Ορώδης Όγκος Ωοθηκών 4
Οριακής Κακοήθειας Βλεννώδης Όγκος Ωοθηκών 1 Σημείο κηρήθρας .
Οριακής Κακοήθειας Βλεννώδης Όγκος Ωοθηκών 2 Το διακολπικό υπερηχογράφημα
δείχνει κυστική και συμπαγή μάζα με πολλαπλά διαφραγμάτια .
Οριακής Κακοήθειας Βλεννώδης Όγκος Ωοθηκών 3 Το διακολπικό υπερηχογράφημα
δείχνει κυστική και συμπαγή μάζα με πολλαπλά διαφραγμάτια .
Back To Top--> 1.Υπερηχογραφία Ωοθηκών--> 1.11 Υπερηχογραφία των οριακής κακοήθειας (borderline) επιθηλιακών όγκων της ωοθήκης
Όγκος Brenner Ωοθηκών 1 .
Συμπαγής όγκος ωοθηκών με ισχυρή ακουστική σκιά .
Καλοήθες
Όγκος Brenner Ωοθηκών 2 .
Συμπαγής όγκος ωοθηκών με ισχυρή ακουστική σκιά .
Καλοήθες
Οι όγκοι γεννητικής ταινίας αντιπροσωπεύουν την ομάδα όγκων των ωοθηκών με την τα οποία παρουσιάζεται συχνότερα ένα ευρύ φάσμα ενδοκρινικών εκδηλώσεων οφειλόμενες σε οιστρογονική ή ανδρογονική ορμονική έκκριση . Συνήθως κατηγοριοποιούνται ως διφασικά νεοπλάσματα, αποτελούμενα από στρωματικά στοιχεία και στοιχεία ειδικά από το φύλο . Η πλειοψηφία των όγκων γεννητικής ταινίας των ωοθηκών εμφανίζει τα μορφολογικά χαρακτηριστικά του κανονικού ομόλογου του, δηλαδή κοκκιώδη και στρωματικά κύτταρα σε όγκους κοκκιώδους-στρωματικού κυττάρου . Λιγότερο συχνά, τα κύτταρα όγκου διαφοροποιούνται προς τους όρχεις (κυτταρικοί όγκοι Sertoli-Leydig) . Σε ορισμένες σπάνιες περιπτώσεις τα στοιχεία των όρχεων και των ωοθηκών βρίσκονται στον ίδιο όγκο (gynandroblastoma). Σε άλλες περιπτώσεις, τα στοιχεία του φύλου δεν είναι αρκετά ώριμα και έτσι δεν διαθέτουν συγκεκριμένα μορφολογικά χαρακτηριστικά , και ως εκ τούτου τίθεται σε μια κατηγορία χωρίς ταξινόμηση .
2.1 Θήκωμα (τυπικό , ωχρινοποιημένο)
2.5 Στρωματικός Όγκος Με Στοιχεία Γεννητικής Ταινίας
2.6 Σκληρωτικός Στρωματικός Όγκος
3. Sertoli - Στρωματικοί Όγκοι
3.2 Όγκος Κυττάρων Sertoli-Leydig με ποικίλλες διαφοροποιήσεις
4. Στεροειδοπαραγωγικοί Όγκοι (Lipoid Cell Tumors)
Καλοήθεις όγκοι . Τα ινώματα και τα ινο-θηκώματα είναι καλοήθεις όγκοι που προέχρονται από τους στρωματικούς ιστούς της ωοθήκης . Το ίνωμα προέρχεται από ατρακτοειδή κύτταρα που παράγουν κολλαγόνο , ενώ το θήκωμα προέρχεται από τα κύτταρα της θήκης . Τα ινώματα είναι οι περισσότεροι κοινοί στρωματικοί όγκοι της ωοθήκης . Αποτελούν περίπου το 1/3 όλων των στρωματικών όγκων , και το 6% όλων των όγκων της ωοθήκης , καλοήθων και κακοήθων . Η μέση ηλικία διάγνωσης είναι τα 48 έτη και το 90% των ασθενών με ίνωμα ή θήκωμα είναι τουλάχιστον 30 ετών . Σε αντίθεση με τους άλλους στρωματικούς όγκους των ωοθηκών , τα ινώματα / θηκώματα σπανιότατα παράγουν στεροειδή . Στο 10% των περιπτώσεων που οι όγκοι αυτοί αποκτήσουν ένα σημαντικό μέγεθος παρατηρείται ασκίτης ή ακόμα και υδροθώρακας , και τότε η κατάσταση ονομάζεται σύνδρομο Meigs .
ινώματα και τα ινο-θηκώματα σπανίως προκαλούν συμπτώματα . Οταν μόνον αυξηθούν σε μέγεθος , μπορεί να προκληθεί ασκίτης . Η πρόγνωση είναι πολύ καλή , και ο ασκίτης υποχωρεί μετά την αφαίρεση του όγκου .
Ίνωμα Ωοθήκης 5 .
Συμπαγής όγκος ωοθηκών με ακουστικές σκιές .
Καλοήθες
Ίνωμα Ωοθήκης 3.
Συμπαγής όγκος ωοθηκών με ακουστικές σκιές .
Καλοήθες
Ίνωμα Ωοθήκης 4.
Συμπαγής όγκος ωοθηκών με ακουστικές σκιές .
Καλοήθες
Ίνωμα Ωοθήκης 6.
Συμπαγής όγκος ωοθηκών με ακουστικές σκιές .
Καλοήθες
Ίνωμα Ωοθήκης 7.
Συμπαγής όγκος ωοθηκών με ακουστικές σκιές .
Καλοήθες
Ίνωμα Ωοθήκης 8.
Συμπαγής όγκος ωοθηκών με ακουστικές σκιές .
Καλοήθες
Ίνωμα Ωοθήκης 2.
Συμπαγής όγκος ωοθηκών με ακουστικές σκιές .
Καλοήθες
Ίνωμα Ωοθήκης 1.
Συμπαγής όγκος ωοθηκών με ακουστικές σκιές .
Καλοήθες
Σύνδρομο Meigs Από Ίνωμα Ωοθήκης .
Υγρό Στο Δουγλάσειο Χώρο .
Καλοήθες
Σύνδρομο Meigs Από Ίνωμα Ωοθήκης .
Υγρό Στο Δουγλάσειο Χώρο .
Προβληματισμός Για Θηλώδεις Προσκεβολές Δουγλασείου
Καλοήθες
Σύνδρομο Meigs Από Ίνωμα Ωοθήκης .
Υγρό Στο Δουγλάσειο Χώρο .
Τμήμα Μίας Ωοθήκης Φαίνεται Στο Δουγλάσειο
Καλοήθες
Σύνδρομο Meigs Από Ίνωμα Ωοθήκης Συμπαγής Όγκος 1.
Υγρόσσσσσσσσσσσσσειο Χώρο .
Τμήμα Μζαααααααααααααγλάσειο
Καλοήθες
Σύνδρομο Meigs Από Ίνωμα Ωοθήκης Συμπαγής Όγκος 2.
Υγρόσσσσσσσσσσσσσειο Χώρο .
Τμήμα Μζαααααααααααααγλάσειο
Καλοήθες
Σύνδρομο Meigs Από Ίνωμα Ωοθήκης Συμπαγής Όγκος 3.
Υγρόσσσσσσσσσσσσσειο Χώρο .
Τμήμα Μζαααααααααααααγλάσειο
Καλοήθες
Σύνδρομο Meigs Από Ίνωμα Ωοθήκης Συμπαγής Όγκος 4.
Δεξιά Η Μήτρα,
Αριστερά Ο Όγκος
Καλοήθες
Σύνδρομο Meigs Από Ίνωμα Ωοθήκης Συμπαγής Όγκος 5.
Γνωμάτευση MRI
Διαφοροδιαγνωστικό Πρόβλημα
Καλοήθες
Σύνδρομο Meigs Από Ίνωμα Ωοθήκης Συμπαγής Όγκος 6.
Εγχειρητικό Παρασκεύασμα
Καλοήθες
Back To Top<-- Γενική Ταξινόμηση Των Όγκων Ωοθηκών<-- Όγκοι Γεννητικής Ταινίας<-- 2. Ίνωμα - Θήκωμα
Κακοήθες Ινοθήκωμα.
Κακοήθες : Η εξαίρεση στον κανόνα για τα ινοθηκώματα
Συμπαγής όγκος ωοθηκών 11 εκατοστών με ακουστικές σκιές .
Back To Top<-- Γενική Ταξινόμηση Των Όγκων Ωοθηκών<-- Όγκοι Γεννητικής Ταινίας<-- 2. Ίνωμα - Θήκωμα<-- 2.1 Θήκωμα (τυπικό , ωχρινοποιημένο)
Back To Top<-- Γενική Ταξινόμηση Των Όγκων Ωοθηκών<-- Όγκοι Γεννητικής Ταινίας<-- 2. Ίνωμα - Θήκωμα<-- 2.2 Ίνωμα
Back To Top<-- Γενική Ταξινόμηση Των Όγκων Ωοθηκών<-- Όγκοι Γεννητικής Ταινίας<-- 2. Ίνωμα - Θήκωμα<-- 2.3 Κυτταρικό Ίνωμα
Back To Top<-- Γενική Ταξινόμηση Των Όγκων Ωοθηκών<-- Όγκοι Γεννητικής Ταινίας<-- 2. Ίνωμα - Θήκωμα<-- 2.4 Ινοσάρκωμα
Ο ωοθηκικός στρωματικός όγκος με δευτερεύοντα στοιχεία Γεννητικής Ταινίας είναι ένας σπάνιος όγκος . Αποτελείται από κυρίως ινο-θηκωματώδη όγκο όγκο με διάσπαρτα στοιχεία γεννητικής ταινίας σε λιγότερο από 10% της περιοχής του όγκου . Αυτοί οι όγκοι μπορεί να είναι ορμονικά δραστικοί και να προδιαθέτουν σε καρκίνωμα ενδομητρίου . Η σχολαστική ιστοπαθολογική εξέταση των ωοθηκών μπορεί να αποκαλύψει πρόσθετες πηγές οιστρογόνων όπως τα συσσωματώματα κυτταρικών κοκκιωδών κυττάρων . Αυτές οι ασθενείς απαιτούν μακροπρόθεσμη παρακολούθηση για την ανίχνευση τυχόν υποτροπής κοκκιοκυτταρικού όγκου .
Back To Top<-- Γενική Ταξινόμηση Των Όγκων Ωοθηκών<-- Όγκοι Γεννητικής Ταινίας<-- 2. Ίνωμα - Θήκωμα<-- 2.5 Στρωματικός Όγκος Με Στοιχεία Γεννητικής Ταινίας
Ο Σκληρωτικός Στρωματικός Όγκος (Sclerosing stromal tumor) είναι ένας σπανιότατος στρωματικός όγκος των ωοθηκών με λιγότερες από 100 περιπτώσεις στην παγκόσμια βιβλιογραφία εώς τώρα . Σε αντίθεση με τους άλλους στρωματικούς όγκους όπως τα ινώματα που τείνουν να παρουσιάζονται στα 50 και 60 έτη , ο Σκληρωτικός Στρωματικός Όγκος εμφανίζεται σε γυναίκες στα 20 με 30 έτη . Προέρχεται από τα κοκκιώδη κύτταρα του στρώματος της ωοθήκης . Μπορεί να εμφανιστεί και κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης . Μπορεί να είναι ορμονοπαραγωγικός όγκος , και να προκαλεί μηνομητρορραγίες . Όταν η μάζα γίνει αρκετά μεγάλη , μπορεί να προκαλέσει και πόνο .
Σκληρωτικός Στρωματικός Όγκος.
Συμπαγής όγκος ωοθηκών .
Καλοήθες
Σκληρωτικός Στρωματικός Όγκος Σε Εγκυμοσύνη.
Μεικτός Κυστικός-Συμπαγής όγκος ωοθηκών .
Καλοήθες
Σκληρωτικός Στρωματικός Όγκος . Γυναίκα 18 ετών .
Μάζα 5χ5 εκατοστά . Ασταθής Κύκλος .
Μεικτός Κυστικός-Συμπαγής όγκος ωοθηκών .
Καλοήθες
Back To Top<-- Γενική Ταξινόμηση Των Όγκων Ωοθηκών<-- Όγκοι Γεννητικής Ταινίας<-- 2. Ίνωμα - Θήκωμα<-- 2.6 Σκληρωτικός Στρωματικός Όγκος
3. Sertoli - Στρωματικοί Όγκοι
Οι όγκοι κυττάρων Sertoli και οι όγκοι κυττάρων Sertoli-Leydig μπορεί να έχουν ανδρογονικές , οιστρογονικές ή προγεσταγονικές εκδηλώσεις , αλλά πολλοί δεν έχουν καθόλου ενδοκρινικές εκδηλώσεις .
Οι όγκοι κυττάρων Sertoli, οι οποίοι αποτελούν μόνο το 4% από όλα τα ανδροβλαστώματα , μπορεί να είναι ορμονικά ανενεργοί ή και να παράγουν οιστρογόνα , και να προκαλέσουν πρώϊμη ήβη και πρώϊμη εμμηναρχή . Μπορεί επίσης να προκαλέσουν ανώμαλη κολπική αιμόρροια , εμμηνοροϊκές διαταραχές και υπερπλαστικό ενδομήτριο . Περίπου οι μισοί από τους όγκους των κυττάρων Sertoli-Leydig δεν έχουν ενδοκρινική εκδήλωση . Σε αυτές τις περιπτώσεις , τα συμπτώματα μπορεί να είναι πόνος ή κοιλιακό πρήξιμο . Περίπου το ένα τρίτο των όγκων Sertoli-Leydig συνδέονται με αρρενοποίηση , ολιγομηνόρροια , αμηνόρροια , ατροφία των μαστών ή ελλειπή ανάπτυξη αυτών , υπερτρίχωση , ακμή , εμβάθυνση της φωνής , υπερτροφία κλειτορίδας ή ανδρογενή αλωπεκία (φαλάκρα) . Τα επίπεδα της τεστοστερόνης στον ορό, η ανδροστενεδιόνη , και άλλα ανδρογόνα μπορεί να αυξηθούν . Περιστασιακά οι όγκοι Sertoli-Leydig έχουν οιστρογονικές εκδηλώσεις όπως η μηνορραγία / μητρορραγία ή μετεμμηνοπαυσιακή αιμορραγία . Ορισμένοι περιπλέκονται από εξω-ωοθηκική διασπορά και ρήξη , σημεία που είναι συνηθέστερα με με κακώς διαφοροποιημένους όγκους . Ο Ασκίτης είναι σπάνιος .
Οι όγκοι των κυττάρων Leydig του τύπου hilar σχετίζονται με την υπερτρίχωση και την αρρενοποίηση στο 75% των περιπτώσεων. Η εμφάνιση των ανδρογόνικών συμπτωμάτων είναι συχνά αργή , και τα συμπτώματα τείνουν να είναι πιο ήπια από εκείνα που σχετίζονται με τον όγκο Sertoli-Leydig , και συνήθως πρϋπάρχουν πολλά χρόνια από τον χρόνο διάγνωσης .
Η πρόγνωση είναι καλή για τους καρκινικούς όγκους Sertoli . Αυτό βέβαια , εξαρτάται και από την διαφοροποίηση του όγκου Sertoli .
Μετά από χειρουργική επέμβαση αρρενοποιητικού όγκου Sertoli-Leydig , συνήθως επέρχεται η εμμηνόπαυση μέσα σε ένα μήνα . Η υπερτρίχωση μπορεί να υποχωρήσει , αλλά η βαθιά φωνή και η κλειτοριδομεγαλία μπορεί να παραμείνουν . Η θνησιμότητα εξαρτάται από στάδιο και τη διαφοροποίηση .
Οι περισσότεροι όγκοι κυττάρων Sertoli-Leydig διαγιγνώσκονται στάδιο 1 , δηλαδή σχετικά νωρίς . Η επιβίωση εξαρτάται απο βαθμό διαφοροποίησης . Οι όγκοι που εμφανίζονται σε υψηλότερο στάδιο έχουν φτωχότερη πρόγνωση .
Οι όγκοι κυττάρων Sertoli-Leydig υποτροπιάζουν ακόμα και μετά την ολική τους αφαίρεση . Σχεδόν το 95% επανέρχεται εντός 5 ετών. Οι νέοι όγκοι που υποτροπιάζουν συνήθως περιορίζονται στη λεκάνη ή κοιλιά .
Οι όγκοι κυττάρων Leydig (αποκλειστικά ένας τύπος κυττάρων) , οι οποίοι είναι σχεδόν πάντοτε καλοήθεις , έχουν μια καλή πρόγνωση .
Sertoli-Leydig Cell Tumors Sertoli-Leydig cell tumors contain Sertoli cells or Leydig cells in varying proportions and degrees of differentiation. The degree of differentiation contributes to the malignant potential of these tumors. Most well-differentiated tumors are clinically benign. Size greater than 5 cm, necrosis, nuclear atypia, vascular invasion, and high mitotic rate (>5 per 10 hpf) increase the likelihood of a malignant course. Because less well-differentiated neoplasms within this category may recapitulate the development of the testes, the terms androblastoma and arrhenoblastoma have been used as synonyms for Sertoli-Leydig cell tumors. However, their connotation of associated masculinization is misleading because some of these tumors have no endocrine manifestation, and others may even be accompanied by an estrogenic syndrome. Nevertheless, the WHO has selected androblastoma as an alternate term for Sertoli-Leydig cell tumor. These neoplasms account for fewer than 0.5% of all ovarian tumors but are among the most fascinating from pathologic and clinical viewpoints. They are typically unilateral tumors and confined to the ovary in 97% of cases. They occur in all age groups but are most often encountered in young women (between the ages of 20 and 30 years), who usually become virilized (Fig. 12.11). Although rare in children, the clinical presentation is typically one of isosexual pseudoprecocity. In immunocytochemical studies, testosterone appears to be localized predominantly within the Leydig cells, but estrogen and androstenedione are produced by many of the same cells. Thus, one can appreciate the spectrum of the clinical presentation of this fascinating neoplasm. Classically, there is progressive masculinization that is heralded by hirsutism, temporal balding, deepening of the voice, and enlargement of the clitoris. Other patients may manifest secondary amenorrhea, breast atrophy, and a marked increase in libido.Υπερηχογραφία του όγκου Sertoli–Leydig της ωοθήκης
Όγκος Leydig Ωοθηκών 1 . Γυναίκα 38 Ετών ,
Αμηνόρροια ενός έτους .
Συμπαγής όγκος ωοθηκών με ισχυρή ακουστική σκιά .
Καλοήθες
Όγκος Leydig Ωοθηκών 2. Γυναίκα 38 Ετών ,
Αμηνόρροια ενός έτους .
Συμπαγής όγκος ωοθηκών με πλούσια αιματική ροή .
Καλοήθες
Όγκος Sertoli–Leydig Ωοθηκών. Γυναίκα 33 Ετών ,
Ανώμαλη Κολπική Αιμόρροια Και Πόνος Από Ρήξη Της Μάζας 13 Εκατοστών.
Πολυλοβωτός όγκος ωοθηκών με πλούσια αιματική ροή . Χαμηλής Διαφοροποίησης Στην Ιστολογική.
Κακοήθες
Όγκος Sertoli–Leydig Ωοθηκών 3. Γυναίκα 37 Ετών ,
Αυξημένη Διάρκεια Κύκλου . Ογκος 5 Εκατοστών.
Πολυλοβωτός όγκος ωοθηκών .
Κακοήθες
Όγκος Sertoli–Leydig Ωοθηκών 4. Γυναίκα 25 Ετών ,
Ολιγομηνόρροια . Ογκος 7 Εκατοστών.
Πολυλοβωτός συμπαγής όγκος ωοθηκών .
Κακοήθες
Η αFP είναι μια γλυκοπρωτεΐνη του πλάσματος που παράγεται από το ήπαρ , τα κύτταρα του λεκιθικού ασκού και τα κύτταρα του εμβρυϊκού γαστρεντερικού σωλήνα . Μπορεί επίσης, να παράγεται από τα κύτταρα Sertoli , τα κύτταρα Leydig, και τα ετερόλογα συστατικά , όπως ηπατοκύτταρα και / ή γαστρεντερικό επιθήλιο . Αυξημένα επίπεδα ορού αFP ανιχνεύονται στο ηπατοκυτταρικό καρκίνωμα , και στα καρκινώματα εκ γοναδικού στρώματος ωοθηκών , και στον όγκο ενδοδερμικού κόλπου (Endodermal Sinus Tumor) , και σρο εμβρυονικό καρκίνωμα . Επομένως, η παρουσία μίας πιθανώς κακοήθους μονόπλευρης ωοθηκικής μάζας σε νεαρή γυναίκα , στην οποία το μόνο μη φυσιολογικό εργαστηριακό εύρημα είναι η παρουσία αυξημένης αFP , αποτελεί διαφοροδιαγνωστικό πρόβλημα μεταξύ των παραπάνω . Το Eμβρυονικό Καρκίνωμα παρουσιάζεται ως μια μεγάλη επιθετική στερεά μάζα που σχετίζεται τόσο με αυξημένα επίπεδα αFP όσο και με ταυτόχρονη αύξηση βhCG .
Back To Top<-- Γενική Ταξινόμηση Των Όγκων Ωοθηκών<-- Όγκοι Γεννητικής Ταινίας<-- 3. Sertoli - Στρωματικοί Όγκοι
Προσοχή : Οι όγκοι κυττάρων Sertoli-Leydig , είναι διαφορετικοί από τους όγκους Leydig . Οι όγκοι Leydig ταξινομούνται στους στεροειδοπαραγωγούς όγκους . Και οι δύο όγκοι ανήκουν στους όγκους Γεννητικής Ταινίας (Sex-Cord Stromal Tumors) . Ο Όγκος Κυττάρων Sertoli-Leydig είναι σπανιότατος και αποτελεί μόνον το 0.5 % από όλους τους καρκίνους ωοθηκών . Παρατηρείται κυρίως στα 30-35 έτη , δηλαδή σε νέες γυναίκες . Αυτοί ο όγκοι διαχωρίζονται ανάλογα με την διαφοροποίησή τους σε καλής , μέτριας και πτωχής διαφοροποίησης . Υπάρχει επίσης και ιστολογική ποικιλομορφία ανάλογα με την δικτύωση (Retiform Variants) . Οι επεμβάσεις που διατηρούν την γονιμότητα μπορεί να είναι επιλογή μόνον στις γυναίκες εκείνες που δεν έχουν Retiform Variant και που έχουν καλή διαφοροποίηση , με στάδιο νόσου ΙΑ . Όταν η νόσος είναι μεγαλυτέρου σταδίου ή υπάρχουν κακοί ιστολογικοί προγνωστικοί παράγοντες , η νόσος πρέπει να αντιμετωπίζεται ριζικά και στην συνέχεια με επικουρική χημειοθεραπεία .
Οι όγκοι κυττάρων Sertoli και οι όγκοι κυττάρων Sertoli-Leydig μπορεί να έχουν ανδρογονικές , οιστρογονικές ή προγεσταγονικές εκδηλώσεις , αλλά πολλοί δεν έχουν καθόλου ενδοκρινικές εκδηλώσεις . Περίπου το ένα τρίτο των όγκων Sertoli-Leydig συνδέονται με αρρενοποίηση , ολιγομηνόρροια , αμηνόρροια , ατροφία των μαστών ή ελλειπή ανάπτυξη αυτών , υπερτρίχωση , ακμή , εμβάθυνση της φωνής , υπερτροφία κλειτορίδας ή ανδρογενή αλωπεκία (φαλάκρα) . Τα επίπεδα της τεστοστερόνης στον ορό, η ανδροστενεδιόνη , και άλλα ανδρογόνα μπορεί να αυξηθούν . Περιστασιακά οι όγκοι Sertoli-Leydig έχουν οιστρογονικές εκδηλώσεις όπως η μηνορραγία / μητρορραγία ή μετεμμηνοπαυσιακή αιμορραγία .
Ο Όγκος Κυττάρων Sertoli-Leydig μπορεί να παράγει αFP και έτσι να προκαλεί προεγχειρητικό διαφοροδιαγνωστικό πρόβλημα με μια συναφή μεν , αλλά άλλη κατηγορία όγκων , τους όγκους εκ γεννητικών κυττάρων όπως το Δυσγερμίνωμα και ο Όγκος Λεκιθικού Ασκού . Όλοι αυτοί οι όγκοι παρουσιάζονται σε νέες γυναίκες από 16 εώς 30 ετών .
Όγκος Sertoli–Leydig Ωοθηκών 7. Γυναίκα 19 Ετών , Αυξημένη αFP ,
οικογενειακό ιστορικό θετικό για καρκίνο ωοθηκών (αδερφή)
Mε ετερόλογο γαστρεντερικό επιθήλιο .
Ετερογενής Σύμπλοκη Μάζα .
Κακοήθες
Όγκος Sertoli–Leydig Ωοθηκών με ετερόλογο γαστρεντερικό επιθήλιο . Γυναίκα 19 Ετών ,
Αυξημένη αFP , οικογενειακό ιστορικό θετικό για καρκίνο ωοθηκών (αδερφή)
Ετερογενής Σύμπλοκη Μάζα .
Κακοήθες
Back To Top<-- Γενική Ταξινόμηση Των Όγκων Ωοθηκών<-- Όγκοι Γεννητικής Ταινίας<-- 3. Sertoli - Στρωματικοί Όγκοι<-- 3.1 Όγκος Κυττάρων Sertoli-Leydig
Ο Όγκος Λεκιθικού Ασκού παρουσιάζει συχνά ενδοκοιλιακή διασπορά , εισβολή των γύρω δομών , και λεμφικές μεταστάσεις .
Back To Top<-- Γενική Ταξινόμηση Των Όγκων Ωοθηκών<-- Όγκοι Γεννητικής Ταινίας<-- 4. Στεροειδοπαραγωγικοί Όγκοι (Lipoid Cell Tumors)
Ovarian steroid cell tumors account for approximately 0.1– 0.2 % of all ovarian tumors and affect patients from a wide range of ages but usually those in the fi fth or sixth decade of life [ 3 ]. They are subcategorized as stromal luteomas, Leydig cell tumors, and steroid cell tumors not otherwise specifi ed [ 13 ]. Because the cells of these tumors typically contain abundant intracellular lipid, they were initially also called lipid or lipoid cell tumors . However, these terms would be misleading for tumors in this group with little or no lipid content. The term steroid cell tumors recognizes the fact that a minority of them contain little or no stainable fat and refers to their clinical manifestations, unifying a group of tumors which secret steroid hormones [ 3 ]. These tumors originate from adrenal rest cells, ovarian stromal lutein cells, or Leydig cells. They are usually small (less than 3 cm); often yellow, refl ecting their high lipid content; and typically unilateral and solid. These tumors are usually well circumscribed, occasionally lobulated, and rarely display a cystic composition [ 2 ]. Histology of steroid cell tumors usually shows a diffuse pattern of cell growth. Occasionally, nests or columns are also seen. The stroma is generally sparse, consisting of a delicate connective tissue containing a rich vascularity. The neoplastic cells are usually of two types. The predominant cell type is medium sized and polygonal, and it contains eosinophilic, slightly granular cytoplasm; the cell borders are distinct, showing a central nucleus with a single nucleolus. The second cell type is larger and has abundant vacuolated cytoplasm. The mitotic activity is variable. In these tumors, foci of necrosis and hemorrhage may be seen [ 2 ]. In most cases these tumors are virilizing, producing androgens, and typically present with hirsutism. Nevertheless, estrogen-producing tumors have also been reported [ 3 ].Το είκοσι τοις εκατό των όγκων στεροειδών κυττάρων είναι στρωματικά ωχρινώματα (λουτεώματα) ]. Αυτοί οι όγκοι είναι συνήθως μονόπλευροι μικροί , και συσχετίζονται συχνά με στρωματική υπερθήκωση . Δημιουργούνται από κύτταρα που μοιάζουν με κύτταρα επινεφριδίων . Το 80% αυτών εμφανίζονται σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες με μέση ηλικία ασθενών 55-60 ετών , και η διάγνωση σχετίζεται με οιστρογονικές εκδηλώσεις σε 60% των περιπτώσεων , η συνηθέστερη από τις οποίες είναι η μετεμμηνοπαυσιακή αιμόρροια . Επίσης , ανδρογονική συμπτωματολογία έχει περιγραφεί σε ποσοστό 12% των περιπτώσεων . Στον υπέρηχο, τα στρωματικά ωχρινώματα εμφανίζονται ως συμπαγείς και καλά περιγεγραμμένες μάζες . Είναι σπάνια αμφοτερόπλευρες και συνήθως δεν υπερβαίνουν τα 3 cm σε μέγεθος .
Οι Στεροειδοπαραγωγικοί Όγκοι των ωοθηκών μπορεί να παρουσιαστούν με κλινικά σημεία που αποδίδονται στην ορμόνη που παράγουν , είτε αυτή είναι οιστρογονικής ή ανδρογονικής φύσεως . Ετσι , μπορεί να δούμε υπερπλαστικό ενδομήτριο υπερηχογραφικά , μετεμμηνοπαυσιακή αιμόρροια λόγω του υπερπλαστικού ενδομητρίου και ανδρογονικά στοιχεία όπως υπερτρίχωση ή και ακμή . Συνοδός παθολογία μπορεί να υπάρχει από τη χολή και τα χοληφόρα , λόγω της υπερέκκρισης ανδρογόνων . Η διαφορική διάγνωση περιλαμβάνει την επαγόμενη από την παχυσαρκία υπερανδρογοναιμία , την υπερθήκωση , την μη κλασική συγγενή υπερπλασία επινεφριδίων και τα νεοπλάσματα επινεφριδίων με παρόμοια κλινικά ευρήματα .
Το Στρωματικό Ωχρίνωμα είναι ένας μικρός όγκος που βρίσκεται μέσα στο ωοθηκικό στρώμα και αντιπροσωπεύει περίπου το 20% των στεροειδών κυττάρων . Εμφανίζεται σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες . Το 80% των περιπτώσεων που παρουσιάζουν κολπική αιμορραγία πιστεύεται ότι οφείλεται στην υπερέκκτιση των οιστρογόνων . Περίπου το 12% των ασθενών παρουσιάζονται με ανδρογενείς εκδηλώσεις . Το Στρωματικό Ωχρίνωμα συνοδεύεται από στρωματική υπερθήκωση στην ίδια ή στην αντίθετη ωοθήκη σε περίπου 90% των περιπτώσεων . Στην οζώδη Υπερθήκωση τα οζίδια είναι πολλαπλά και έχουν μέγεθος μικρότερο από 0,5 cm . Υποστηρίζεται από μερικούς ότι το μέγεθος των 0,5 cm είναι το όριο για να διαχωριστεί αυτή η οντότητα από στρωματικό ωχρίνωμα , το οποίο είναι συνήθως μονήρης βλάβη και μεγαλύτερη . Ωστόσο, είναι συνήθως μικρότερο και από 3 cm , δεδομένου ότι από τον ορισμό του πρέπει να περιορίζεται στο ωοθηκικό στρώμα . Το Στρωματικό Ωχρίνωμα που ορίστηκε παραπάνω έχει μια καλοήθη πορεία . Αυτοί οι όγκοι είναι μονομερείς με σπάνιες εξαιρέσεις .
Back To Top--> Γενική Ταξινόμηση Των Όγκων Ωοθηκών--> Όγκοι Γεννητικής Ταινίας--> 4. Στεροειδοπαραγωγικοί Όγκοι (Lipoid Cell Tumors)--> 4.1 Στρωματικό Ωχρίνωμα
Υπάρχουν δύο υποτύποι σε αυτήν την κατηγορία ανάλογα με τη θέση του όγκου και την παρουσία ή απουσία κρυστάλλων του Reinke . Η κλινική και παθολογική εικόνα δεν διαφέρει σε αυτούς τους δύο υποτύπους . Είναι τυπικά ανδρογόνικοί στο 75% των περιπτώσεων και ανιχνεύονται σε μέση ηλικία 58 ετών . Σχεδόν όλες οι περιπτώσεις αναφέρονται στη βιβλιογραφία είναι καλοήθεις , εκτός από λίγες κακοήθεις περιπτώσεις . Είναι συνήθως μικρές, οριοθετημένες μάζες με μέσο όρο διαμέτρου 2,4 cm και μονόπλευροι . Τμηματικά , Οι επιφάνειες είναι μαύρες έως κίτρινες και μερικές φορές σκούρο καφέ με ταινίες ινώδους διαφράγματος . Μικροσκοπικά αποτελούνται από ωχρινοποιημένα κύτταρα που είναι διατεταγμένα διάχυτα και διαχωρίζονται με ηωσινόφιλες περιοχές που δεν έχουν πυρήνες . Σε ορισμένους όγκους τα ινώδη διαφράγματα διαιρούν τον όγκο σε λοβούς . Ένα άλλο χαρακτηριστικό που εμφανίζεται στο το ένα τρίτο των περιπτώσεων είναι η ινώδης νέκρωση των τοιχωμάτων των αγγείων . Οι κρύσταλλοι Reinke μπορεί να είναι δύσκολο να βρεθούν .
Back To Top--> Γενική Ταξινόμηση Των Όγκων Ωοθηκών--> Όγκοι Γεννητικής Ταινίας--> 4. Στεροειδοπαραγωγικοί Όγκοι (Lipoid Cell Tumors)--> 4.2 Όγκος Κυττάρων Leydig
Στεροειδοπαραγωγικός Όγκος Ωοθηκών 1. Γυναίκα 61 Ετών ,
Μετεμμηνοπαυσιακή Αρρενοποίηση
Στεροειδοπαραγωγικός Όγκος Ωοθηκών 2.
Doppler με χαμηλές αντιστάσεις στη ροή αίματος
Το γυνανδροβλάστωμα είναι ένας σπανιότατος όγκος γεννητικής χορδής ο οποίος περιέχει τόσο θηλυκά όσο και αρσενικά κύτταρα (Granulosa cell tumor + Sertoli-Leydig cell tumor) . Η ιστογένεση του γυνανδροβλαστώματος είναι άγνωστη, αλλά γενικά υποτίθεται ότι προέρχεται από ένα μόνο κύτταρο-πρόγονο που μπορεί να διαφοροποιηθεί τόσο σε θηλυκά όσο και σε αρσενικά στοιχεία . Κατά τη διάρκεια της εμβρυογένεσης αναπτύσσονται γοναδικοί ιστοί από το μεσόδερμα της ουρογεννητικής κορυφογραμμής και η κορυφογραμμή οργανώνει τους ενδοκρινολογικά δραστικούς ιστούς του γονάδα (αρσενικό-θηλυκό) , σε κύτταρα Sertoli, κύτταρα θήκης , ωοθηκικά στρωματικά και κύτταρα Leydig . Είναι δύσκολο να χαρακτηριστεί η βιολογική συμπεριφορά του γυνανδροβλαστώματος λόγω της εξαιρετικά χαμηλής επίπτωσής του . Από τις αναφερθείσες περιπτώσεις , φαίνεται να έχει μια καλοήθη πορεία . .
Γυνανδροβλάστωμα. Σύμπλοκη , κυρίως κυστική μάζα 13 εκατοστών .
Γυναίκα 71 Ετών
(η εξαίρεση στον κανόνα , συνήθως συμβαίνει σε νεαρές ηλικίες)
Back To Top--> Γενική Ταξινόμηση Των Όγκων Ωοθηκών--> Όγκοι Γεννητικής Ταινίας--> 5. Γυνανδροβλάστωμα
| Όγκοι | Γεννητικών | Κυττάρων | ||
| Ca-125 | aFP | hCG | Ινχιμπίνη | |
| Δυσγερμίνωμα | +/- | - | +/- | - |
| Όγκος Λεκιθικού Ασκού | +/- | + | - | - |
| Χοριοκαρκίνωμα | +/- | - | + | - |
| Εμβρυϊκό Καρκίνωμα | +/- | +/- | +/- | - |
| Άωρο Τεράτωμα | +/- | +/- | - | - |
| Μικτός Ογκος Γεννητικών Κυττάρων | +/- | +/- | +/- | - |
| Επιθηλιακά | Καρκινώματα | Ωοθηκών | ||
| Ca-125 | aFP | hCG | Ινχιμπίνη | |
| Ορώδες | + | - | - | - |
| Βλεννώδες | +/- | - | - | + |
| Ενδομητριοειδές | + | - | - | + |
| Όγκοι | Γεννητικής | Ταινίας | ||
| Ca-125 | aFP | hCG | Ινχιμπίνη | |
| Κοκκιοκυτταρικός | +/- | - | - | + |
| Ίνωμα/Θήκωμα | +/- | - | - | + |
| Sertoli-Leydig | +/- | +/- | - | + |
Ωοθηκικό Ώριμο Τεράτωμα 1.
Γυναίκα 36 Ετών
Καλοήθες
Ωοθηκικό Ώριμο Τεράτωμα 2.
Γυναίκα 36 Ετών
Καλοήθες
Ωοθηκικό Ώριμο Τεράτωμα 3D trans view.
Δείτε Επίσης :
Back To Top--> Γενική Ταξινόμηση Των Όγκων Ωοθηκών--> Όγκοι Γεννητικών Κυττάρων--> 1. Τεράτωμα
Το δυσγερμίνωμα αποτελεί μόνον το 1-2% όλων των κακοήθων όγκων των ωοθηκών . Πρόκειται για καρκίνο που προέρχεται από κακοήθη βλαστικά κύτταρα των ωοθηκών . Οι κακοήθεις όγκοι των γεννητικών κυττάρων των ωοθηκών προέρχονται από αρχέγονα γεννητικά κύτταρα και ταξινομούνται σε πολλές υποομάδες : δυσγερμινώματα , όγκος ενδοδερμικού κόλπου (endodermal sinus tumor) , όγκοι λεκιθικού ασκού (yolk sac tumor) , ανώριμα τερατώματα, χοριοκαρκινώματα και εμβρυονικά καρκινώματα . Τα ανώριμα τερατώματα και ο όγκος ενδοδερμικού κόλπου είναι τα πιο κοινά. Σύμφωνα με μια έρευνα που πραγματοποιήθηκε στις ΗΠΑ και περιλαμβάνει 1262 περιπτώσεις κακοήθων όγκων των γεννητικών κυττάρων των ωοθηκών που καταγράφηκαν από το 1973 έως το 2002 , το ποσοστό επίπτωσης προσαρμοσμένο λόγω ηλικίας για το ωοθηκικό Δυσγερμίνωμα ανά 100 000 γυναίκες-έτη ήταν 0,1093 . Το 75% των κακοήθων όγκων των γεννητικών κυττάρων των ωοθηκών εμφανίζονται σε νέες γυναίκες 20-30 ετών , αλλά δεν αποκλείονται και όλες οι ηλικίες . .
Το δυσγερμίνωμα των ωοθηκών είναι όγκος χαρακτηριστικά στερεός και καλά ενθυλακωμένος , με μέση διάμετρο στη διάγνωση , τα 15 cm . Τα δυσγερμινώματα μπορεί να φαίνονται μακροσκοπικά αμφοτερόπλευρα σε 10% των περιπτώσεων , και σε 10% αμφοτερόπλευρα μικροσκοπικά . Τα δυσγερμινώματα μπορούν να ανιχνευθούν τυχαία σε γυναίκες χωρίς γυναικολογικά συμπτώματα . Τα περισσότερο κοινά συμπτώματα είναι η διόγκωση της κοιλιάς και η παρουσία πυελικής ή κοιλιακής μάζας που αισθάνεται η ίδια η ασθενής , που συνδέεται με πόνο . Η Συστροφή μπορεί να προκαλέσει έντονο πόνο . Περιστασιακά, ανώμαλη εμμηνόρροια και Ενδοκρινικές ανωμαλίες μπορεί να είναι το κύριο σύμπτωμα . Η διάρκεια των συμπτωμάτων είναι συνήθως μικρή , ο όγκος μεγαλώνει γρήγορα και έτσι οδηγούμαστε στη διάγνωση . Το δυσγερμίνωμα των ωοθηκών είναι η πιο κοινός κακοήθης όγκος των γεννητικών κυττάρων κατά την εγκυμοσύνη . Μπορεί επίσης να ανακαλυφθεί σε ασθενείς που ερευνούνται για πρωτοπαθή αμηνόρροια, και μπορεί να σχετίζεται με γοναδική δυσγενεσία (σύνδρομο Turner) . Το δυσγερμίνωμα των ωοθηκών μπορεί να παράγει ανθρώπινο χοριακή γοναδοτροπίνη (hCG) που προσομοιάζει εγκυμοσύνη . Μπορεί να προκαλεί αυξημένα επίπεδα γαλακτικής αφυδρογονάσης (LDH) . Αυξημένα επίπεδα στον ορό των CA 125 και αλκαλικής φωσφατάσης τύπου πλακούντα (PLAP) έχουν βρεθεί σε ορισμένες περιπτώσεις , αλλά τα επίπεδα CA 125 συχνά δεν αυξάνονται σε ασθενείς δυσγερμίνωμα των ωοθηκών .Οι μικτοί όγκοι των γεννητικών κυττάρων μπορεί παράγουν άλφα-φετοπρωτεΐνη (AFP) ανάλογα με τον τύπο και την ποσότητα των στοιχείων του όγκου λεκιθθικού ασκου στον συνολικό όγκο .
Η μονόπλευρη εξαρτηματεκτομή για ένα αμιγώς ωοθηκικό δυσγερμίνωμα σταδίου ΙΑ έχει 95% πενταετή επιβίωση . Οι υποτροπές κυμαίνονται στο 17% , λαμβάνουν χώρα στην πρώτη διετία , και είναι αντιμετωπίσιμες . Ετσι , οι εγχειρήσεις διατήρησης της γονιμότητας έχουν θέση στην αντιμετώπιση του αμιγώς ωοθηκικού δυσγερμινώματος . Θα πρέπει ληφθούν διεγχειρητικά και βιοψίες της υγιούς ωοθήκης
Ωοθηκικό Αμιγές Δυσγερμίνωμα 1. Συμπαγής όγκος με ανώμαλη εσωτερική ηχογένεια ,
πολυλοβωτός , ομαλά εξωτερικά όρια
Κακοήθες
Ωοθηκικό Αμιγές Δυσγερμίνωμα 2. Συμπαγής όγκος με ανώμαλη εσωτερική ηχογένεια ,
πολυλοβωτός , ομαλά εξωτερικά όρια
Κακοήθες
Ωοθηκικό Αμιγές Δυσγερμίνωμα 3. Συμπαγής όγκος με ανώμαλη εσωτερική ηχογένεια ,
πολυλοβωτός , ομαλά εξωτερικά όρια
Κακοήθες
Τα υπερηχογραφικά χαρακτηρηστικά του ωοθηκικού δυσγερμινώματος ΔΕΝ διαφέρουν από άλλες συμπαγούς τύπου μεταστάσεις στην ωοθήκη . Επίσης , οι υπερηχογραφικές εικόνες δεν διαφέρουν πολύ από το μεταστατικό λέμφωμα ωοθήκης .
Ωοθηκικό Αμιγές Δυσγερμίνωμα 4. Συμπαγής όγκος με λιγότερο εμφανή λοβωτή υφή (ένας λοβός ανάμεσα στα βέλη)
ομαλά εξωτερικά όρια
Κακοήθες
Ωοθηκικό Αμιγές Δυσγερμίνωμα 5. Συμπαγής όγκος με ανώμαλη εσωτερική ηχογένεια ,
Υψηλή Αγγείωση ,
πολυλοβωτός , ομαλά εξωτερικά όρια .
Κακοήθες
Ωοθηκικό Αμιγές Δυσγερμίνωμα 6. Συμπαγής όγκος με λιγότερο εμφανή λοβωτή υφή ,
Υψηλή Αγγείωση ,
Κακοήθες
Ωοθηκικό Αμιγές Δυσγερμίνωμα 7. Συμπαγής όγκος με ανώμαλη εσωτερική ηχογένεια , πολυλοβωτός ,
ομαλά εξωτερικά όρια .
Κακοήθες
Ωοθηκικό Αμιγές Δυσγερμίνωμα 8. Συμπαγής όγκος με κυστικά στοιχεία ,
ακόμα και θηλοειδή προσεκβολή .,
Άτυπη Παρουσίαση .
Κακοήθες
Το υπερηχογραφικό εύρημα μιας μεγάλης μάζας με ανώμαλη εσωτερική ηχογένεια και υψηλή αγγείωση στο Doppler σε μιά γυναίκα 20-30 ετών θα πρέπει να σημάνει συναγερμό . Οποιαδήποτε τέτοια μάζα είναι πιθανότερο να αντιπροσωπεύει κάποια σπάνια κακοήθεια ή μια μετάσταση από άλλο πρωτοπαθές καρκίνωμα ή ακόμα και από όγκο οριακής κακοήθειας . Η προεγχειρητική εκτίμηση των hCG, AFP και LDH θα προσανατολίσει καλύτερα τη διαφορική διάγνωση .
Back To Top--> Γενική Ταξινόμηση Των Όγκων Ωοθηκών--> Όγκοι Γεννητικών Κυττάρων--> 2. Δυσγερμίνωμα
Back To Top--> Γενική Ταξινόμηση Των Όγκων Ωοθηκών--> Όγκοι Γεννητικών Κυττάρων--> 3. Εμβρυονικό Καρκίνωμα
Back To Top--> Γενική Ταξινόμηση Των Όγκων Ωοθηκών--> Όγκοι Γεννητικών Κυττάρων--> 4. Χοριοκαρκίνωμα
Back To Top--> Γενική Ταξινόμηση Των Όγκων Ωοθηκών--> Όγκοι Γεννητικών Κυττάρων--> 5. Γοναδοβλάστωμα
Ο Όγκος Ενδοδερμικού Κόλπου (Endodermal Sinus Tumor) , επίσης γνωστός ως όγκος Λεκιθικού Ασκού (Yolk Sac Tumor) , είναι ένας σπάνιος κακοήθης όγκος των ωοθηκών που συμβαίνει συνήθως στη δεύτερη δεκαετία της ζωής , δηλαδή σε κορίτσια ή νέες γυναίκες . Ο όγκος είναι σχεδόν πάντα μονόπλευρος και μεγάλος , μεταξύ 10 cm και 30 cm. Το τυπικό νεόπλασμα εκδηλώνεται ως μια μεγάλη σύνθετη πυελική μάζα που εκτείνεται στην κοιλιά , δηλαδή διαφεύγει από τα όρια της πυέλου . Ο Όγκος Ενδοδερμικού Κόλπου συχνά χαρακτηρίζεται με εξαιρετικά γρήγορη ανάπτυξη και εκτεταμένη ενδοκοιλιακή διασπορά και έχει κακή πρόγνωση . Οι ασθενείς συχνά παρουσιάζουν αυξημένα επίπεδα α-φετοπρωτεΐνης (AFP) και γαλακτική δεϋδρογενάσης (LDH) .
Οι όγκοι των γεννητικών κυττάρων εμφανίζονται συχνότερα σε κορίτσια με δυσγενετικούς γονάδες με συστατικό Υ-χρωμοσώματος. Αυτή η μοναδική γεννητική δυσγενεσία σχετίζεται με διφορούμενα γεννητικά όργανα , μεγάλη κλειτορίδα , και τα στίγματα του συνδρόμου Turner . Ο καρυότυπος συνδέεται με μωσαϊκό του 45, Χ / 46, ΧΥ. Τα εσωτερικά γεννητικά όργανα συνδέονται με υποπλαστική μήτρα . Παράταύτα , Ο Όγκος Ενδοδερμικού Κόλπου , μπορεί , σπανιότατα , να ανευρεθεί και σε άτομα με φυσιολογικό καρυότυπο . Ο Όγκος Ενδοδερμικού Κόλπου είναι ο δεύτερος πιο συνηθισμένος όγκος γεννητικών κυττάρων των ωοθηκών μετα το δυσγερμίνωμα . Συνήθως εμφανίζεται στην παιδική ηλικία, την εφηβεία και την πρώιμη ενήλικη ζωή της γυναίκας και είναι εξαιρετικά σπάνια στην περιεμμηνόπαυση και μετεμμηνόπαυση . Στην σπανιότατη περίπτωση που απαντηθεί αυτός ο όγκος σε μεγαλύτερες ηλικίες , η πλειονότητα των περιπτώσεων αφορά σε μεικτούς όγκους με επιθηλικά στοιχεία .
Η ανοσοϊστοχημική χρώση για αFP είναι πολύ χρήσιμη για την παθολογοανατομική διάγνωση του όγκου λεκιθικού ασκού . Τα επίπεδα αFP συμβάλλουν επίσης τόσο στην κλινική διάγνωση όσο και στην παρακολούθηση της νόσου και την απάντηση αυτής στην χημειοθεραπεία .
Back To Top--> Γενική Ταξινόμηση Των Όγκων Ωοθηκών--> Όγκοι Γεννητικών Κυττάρων--> 6. Όγκος Ενδοδερμικού Κόλπου (Endodermal Sinus Tumor=Yolk Sac tumor)
Τμήμα υπό κατασκευή .
• Ίνωμα, λειομύωμα, λίπωμα,αιμαγγείωμα
• Σάρκωμα
• Λέμφωμα
Τμήμα υπό κατασκευή .
• Λέμφωμα
• Ενδομητρίου
• Μαστού
1.2 Ορισμός Συμπαγούς / Στερεού Στοιχείου (solid component)
1.3 Θηλοειδής Προσεκβολή (Pappillary Projection)
1.5 Διάφραγμα και ατελές διάφραγμα (Septum and incomplete septum)
1.8 Γυναικολογική Ογκολογική Υπερηχογραφία : Γενικοί Περιγραφικοί Όροι
1.9 Υπερηχογραφία των καλοήθων επιθηλιακών όγκων της ωοθήκης
1.10 Υπερηχογραφία των κακοήθων επιθηλιακών όγκων της ωοθήκης
1.11 Υπερηχογραφία των οριακής κακοήθειας (borderline) επιθηλιακών όγκων της ωοθήκης
Υπερηχογραφία του όγκου Brenner της ωοθήκης
Υπερηχογραφικά , καλείται βλάβη (lesion) οποιοδήποτε τμήμα της ωοθήκης ΔΕΝ είναι συμβατό με τη φυσιολογική και λειτουργική μορφολογία . Στα αγγλικά , ο ορισμός έχει ώς εξής : Lesion = Part of an ovary inconsistent with normal physiology .
Υπερηχογραφικά , καλείται συμπαγές / στερεό στοιχείο (solid component) οποιοδήποτε τμήμα της ωοθήκης διαθετει ηχογένεια που χαρακτηρίζει ιστό , όπως το μυομήτριο ή το στρώμα της ωοθήκης . Στα αγγλικά , ο ορισμός έχει ώς εξής : Solid component = A structure that has echogenicity suggestive of tissue (myometrium , ovarian stroma) .
Η ηχογενής άσπρη-γκρί "μπάλα" της δερμοειδούς κύστης δεν θεωρείται συμπαγές / στερεό στοιχείο . Στα αγγλικά , η ανάλογη έκφραση έχει ώς εξής : The "white ball" of dermoid cyst is not solid tissue .
Ένας θρόμβος αίματος δεν θεωρείται συμπαγές στοιχείο . Στα αγγλικά , η ανάλογη έκφραση έχει ώς εξής : A blood clot is not considered solid tissue . Μερικές φορές είναι δύσκολο να ξεχωρίσουμε έναν θρόμβο αίματος ή μια συλλογή βλέννης από συμπαγή ιστό . Ενας τρόπος είναι η πίεση του ηχοβολέα πάνω στη βλάβη . Άλλος τρόπος είναι η χρησιμοποίηση του Color Doppler ή του Power Doppler . Αν υπάρχει αμφιβολία , τότε το μόρφωμα χαρακτηρίζεται ώς συμπαγές στοιχείο (if in doubt , classify as solid component) .
Ορισμός Συμπαγούς / Στερεού Στοιχείου ωοθήκης(solid component).
Ορισμός Συμπαγούς / Στερεού Στοιχείου ωοθήκης(solid component)
Back To Top--> 1.Υπερηχογραφία Ωοθηκών--> 1.2 Ορισμός Συμπαγούς / Στερεού Στοιχείου (solid component)
Υπερηχογραφικά , καλείται θηλοειδής (ή θηλωματοειδής) προσεκβολή οποιαδήποτε προσεκβολή συμπαγούς ιστού εντός κυστικού μορφώματος η οποία υπερβαίνει τα 3mm . Στα αγγλικά , ο ορισμός έχει ώς εξής : Pappillary Projection = Protrusion of solid tissue into a cyst cavity greater or equal than 3 mm . Οι προσεκβολές συμπαφούς ιστού που δεν υπερβαίνουν τα 3mm σε ύψος ονομάζονται ανωμαλίες . Στα αγγλικά , ο ορισμός έχει ώς εξής : Protrusions less than 3mm in height are called irregularities .
Ορισμός Θηλοειδούς Προσεκβολής (Pappillary Projection).
Ορισμός Θηλοειδούς Προσεκβολής (Pappillary Projection)
Back To Top--> 1.Υπερηχογραφία Ωοθηκών--> 1.3 Ορισμός Θηλοειδούς Προσεκβολής (Pappillary Projection)
Ορισμός Ακουστικής Σκιάς.
Ορισμός Ακουστικής Σκιάς
Back To Top--> 1.Υπερηχογραφία Ωοθηκών--> 1.4 Ορισμός Ακουστικής Σκιάς
Μέτρηση Υγρού Δουγλασείου Χώρου
Ενδομητριοειδές Καρκίνωμα Ωοθηκών Σε Υπόβαθρο Ενδομητρίωσης [4]
Back To Top--> 1.Υπερηχογραφία Ωοθηκών--> 1.6 Υγρό Στο Δουγλάσειο Χώρο
Γενικοί κανόνες γυναικολογικής ογκολογικής υπερηχογραφίας
Γυναικολογική Ογκολογική Υπερηχογραφία : Καλοήθη Χαρακτηριστικά[1]
Γυναικολογική Ογκολογική Υπερηχογραφία : Κακοήθη Χαρακτηριστικά [1]
Γυναικολογική Ογκολογική Υπερηχογραφία : Καλοήθη Χαρακτηριστικά[2]
Γυναικολογική Ογκολογική Υπερηχογραφία : Κακοήθη Χαρακτηριστικά [2]
Back To Top--> 1.Υπερηχογραφία Ωοθηκών--> 1.7 Χρήση των Κανόνων ΙΟΤΑ για τον χαρακτηρισμό καλοήθων / κακοήθων υπερηχογραφικών στοιχείων της ωοθήκης
Γυναικολογική Ογκολογική Υπερηχογραφία : Μονόχωρη Κύστη
Γυναικολογική Ογκολογική Υπερηχογραφία : Μονόχωρη Κύστη Με Στερεά Στοιχεία
Γυναικολογική Ογκολογική Υπερηχογραφία : Πολύχωρη Κύστη
Γυναικολογική Ογκολογική Υπερηχογραφία : Πολύχωρες Κύστεις Με Στερεά Στοιχεία
Γυναικολογική Ογκολογική Υπερηχογραφία : Συμπαγείς Όγκοι
Back To Top--> 1.Υπερηχογραφία Ωοθηκών--> 1.8 Γυναικολογική Ογκολογική Υπερηχογραφία : Γενικοί Περιγραφικοί Όροι
Δείτε Επίσης :
Κατευθυντήριες Γραμμές Παρακολούθησης