1.2 Γενική Παθολογία του αιμόφιλου του κόλπου , Gardnerella Vaginalis

Ο Αιμόφιλος του κόλπου , Gardnerella vaginalis , είναι ένας από τους οργανισμούς που προκαλoύν κολπίτιδα , δηλαδή φλεγμονή του κόλπου . Οι ορισμοί "Gardnerella Vaginalis Κολπίτιδα - Τραχηλίτιδα" και "Μή Ειδική Βακτηριακή Κολπίτιδα - Τραχηλίτιδα" είναι όροι σχεδόν συνώνυμοι , αφού στο μεγαλύτερο ποσοστό αυτών των φλεγμονών ενοχοποιείται ο συγκεκριμένος μικροοργανισμός . Το παράδοξο όμως είναι ότι ο συγκεκριμένος μικροοργανισμός μπορεί να βρίσκεται στην κολπική χλωρίδα μεγάλου ποσοστού φυσιολογικών ΑΣΥΜΠΤΩΜΑΤΙΚΩΝ γυναικών . Παράταύτα , δεν έχει αμφισβητηθεί ποτέ η σημασία του ως αίτιο μη ειδικής βακτηριακής κολπίτιδας . Στις συμπτωματικές γυναίκες , ο Αιμόφιλος σχετίζεται συχνά και με άλλους οργανισμούς που αποτελούν φυσικό μέρος της ουρηθρικής ή εντερικής χλωρίδας , αλλά όχι και της κολπικής , δηλαδή τους πεπτοστρεπτόκοκκους , απλούς στρεπτόκοκκους κ.α. , ενώ μπορεί να συνυπάρχει με μυκόπλασμα ή και ουρεόπλασμα . Συνήθως αντιλαμβανόμαστε ότι αναφερόμαστε σε μια πολυμικροβιακή λοίμωξη , στην οποία η καλλιέργεια κολπικού υγρού δίνει ώς αποτέλεσμα το εν λόγω μικρόβιο όχι μόνο διότι εμφανίζεται σε αριθμητική επάρκεια , αλλά και επίσης επειδή διαθέτει ικανότητα εύκολης καλλιέργειάς του , εκτός σώματος , στο εργαστήριο .

Δεν ισχύει ότι ο αιμόφιλος είναι μόνο σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα. Είναι μια μόλυνση που μπορεί μεταδοθεί και με το σεξ , αλλά μπορεί να εμφανιστεί και σε γυναίκες χωρίς σεξουαλική δραστηριότητα . Στις περιπτώσεις αυτές , ενοχοποιείται η αλλαγή της κολπικής μικροχλωρίδας , από διάφορες συμπαραμαρτούμενες καταστάσεις (παραμονή σε υγρό περιβάλλον θαλάσσης , ακτής , ή πισίνας , υπερβολική χρήση κολπικών πλύσεων , ξένα σώματα στον κόλπο , σπασμένα τμήματα προφυλακτικού που έχουν παραμείνει καιρό , χειραγώγηση με βρώμικα δάκτυλα , κλπ κλπ) . Αναφορές βακτηριακής κολπίτιδας σε παρθένες γυναίκες οδήγησαν στην πεποίθηση ότι η βακτηριακή κολπίτιδα δεν ήταν σεξουαλικά μεταδιδόμενο νόσημα (ΣΜΝ). Ωστόσο, υπάρχουν αυξανόμενες ενδείξεις που δείχνουν συσχέτιση με τη σεξουαλική συμπεριφορά . Μία μελέτη που έλαβε υπόψη μια ευρύτερη ποικιλία σεξουαλικών δραστηριοτήτων, συμπεριλαμβανομένης της στοματικής και δακτυλικής συνουσίας , δε βρήκε περιπτώσεις βακτηριακής κολπίτιδας σε αληθινά σεξουαλικά άπειρες γυναίκες . Επομένως , η BV θεωρείται «σεξουαλικά συνδεδεμένη» παρά «σεξουαλικά μεταδιδόμενη» πάθηση . Υπάρχουν ενδείξεις ότι η συστηματική χρήση προφυλακτικού ίσως να βοηθήσει στη μείωση της εξάπλωσης της βακτηριακής κολπίτιδας . Σεξουαλική επαφή χωρίς προφύλαξη μπορεί να συμβάλλει στην ανάπτυξη της βακτηριακής κολπίτιδας , αλλά το σημείο εδώ δεν είναι η μόλυνση , αλλά το γεγονός ότι η συχνή αλλαγή του σεξουαλικού συντρόφου επηρεάζει την κολπική μικροχλωρίδα. Τα συμπτώματα χαρακτηρίζονται από κολπική υπερέκκριση γκριζωπού χρώματος με χαρακτηριστική οσμή ψαριού. Η οσμή γίνεται εντονότερη μετά από σεξουαλική επαφή και κατά την διάρκεια των έμμηνων ρύσεων. Εκτός από τη μυρωδιά , το κολπικό έκκριμα σε αυτήν την ασθένεια δεν διαφέρει ιδιαίτερα από τις συνήθεις εκκρίσεις. Η βακτηριακή κολπίτιδα / τραχηλίτιδα είναι η συχνότερη αιτία παθολογικού κολπικού εκκρίματος στις γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας. Μπορεί να εμφανιστεί και να υφεθεί αυτόματα . Χαρακτηρίζεται από την υπερανάπτυξη διαφόρων αναερόβιων οργανισμών , που αντικαθιστούν τους φυσιολογικούς γαλακτο - βάκιλλους, οδηγώντας με αυτόν τον τρόπο σε αύξηση του κολπικού pH σε πάνω από 4,5. Η Gardnerella vaginalis βρίσκεται συνήθως σε γυναίκες με βακτηριακή κολπίτιδα , αλλά η παρουσία της Gardnerella και μόνο είναι ανεπαρκής για να στοιχειοθετήσει τη διάγνωση της βακτηριακή κολπίτιδας , καθώς αποτελεί τμήμα της φυσιολογικής χλωρίδας σε 30- 40% των ασυμπτωματικών γυναικών . Άλλοι μικροοργανισμοί που συνδέονται με τη βακτηριακή κολπίτιδα είναι το Mycoplasma hominis, το Ureoplasma, η Prevotella spp και το Mobiluncus spp . Η βακτηριακή κολπίτιδα μπορεί να οφείλεται και σε αερόβια βακτήρια όπως το Escherichia coli, ο group-B Streptococcus και ο Staphylococcus aureus, όπου η αερόβια μικροχλωρίδα προέρχεται από το έντερο .

1.3 Συμπτώματα από Αιμόφιλο του Κόλπου , Gardnerella Vaginalis

Αύξηση των κολπικών εκκρίσεων, οι οποίες χαρακτηρίζονται από γκριζωπή , λευκωπή απόχρωση ή και κιτρινωπή . Μπορεί να παρατηρηθεί και η ύπαρξη μικρών φυσαλίδων σ'αυτές. κολπική δυσοσμία με την χαρακτηριστική οσμή ψαριού ή ''οσμή μούχλας'' , η οποία αναδύεται εντονότερα μετά από σεξουαλική επαφή , λόγω της αλκαλιότητας των αντρικών σεξουαλικών εκκρίσεων , που προκαλούν επίταση του φαινομένου.

Σημεία στην γυναικολογική εξέταση

Εικόνα 1 : Σε βακτηριακή Κολπίτιδα Από Αιμόφιλο Κόλπου , Gardnerella Vaginalis , διακρίνεται η έξοδος λεπτού γαλακτοχρόου υγρού από τον κόλπο .

Εικόνα 2 :Στο Υγρό άμεσο παρασκεύασμα , προσέχουμε την ύπαρξη επιθηλιακών κυττάρων του κόλπου . Μπορούμε να δούμε επίσης ολίγα πολυμοφροπύρηνα , και βακτήρια . Τα βακτήρια είναι οι κοκκοβάκιλλοι της Gardnerella vaginalis που καλύπτουν τις κυτταρικές μεμβράνες των δύο επιθηλιακών κολπικών κυττάρων . Αυτά τα καλυπτόμενα απο βακτήρια κύτταρα είναι τα λεγόμενα "clue cells" που βρίσκονται σε γυναίκες με βακτηριακή κόλπωση .

Εικόνα 3 :Στον τράχηλο , μπορούμε να δούμε μια λεπτή επίστρωση γαλακτοχρόου υγρού χωρίς φυσαλίδες .

 Gardnerella Vaginalis Κολπίτιδα - Τραχηλίτιδα

 Back To Top

1.4 Η Κολπική Έκκριση ως φυσιολογική διεργασία 

Είναι φυσιολογικό και υγιές για τις γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας να έχουν κάποιου βαθμού κολπικό έκκριμα . Η ποσότητα και ο τύπος της τραχηλικής βλέννης αλλάζει κατά τη διάρκεια του εμμηνορρυσιακού κύκλου, ως αποτέλεσμα των ορμονικών διακυμάνσεων. Πριν την ωοθυλακιορρηξία, τα επίπεδα των οιστρογόνων αυξάνουν, τροποποιώντας την τραχηλική βλέννη από μη γόνιμη (παχιά και κολλώδη) σε γόνιμη (καθαρότερη, πιο υγρή, πιο ελαστική και πιο ολισθηρή). Μετά την ωοθυλακιορρηξία, τα επίπεδα των οιστρογόνων πέφτουν και τα επίπεδα των προγεσταγόνων αυξάνουν, οπότε η τραχηλική βλέννη γίνεται παχιά, κολλώδης και εχθρική στο σπέρμα. Ο κόλπος αποικίζεται από συμβιωτικά βακτήρια, που αποτελούν τη φυσιολογική κολπική χλωρίδα. Τα αυξημένα επίπεδα οιστρογόνων στην εφηβεία οδηγούν σε αποικισμό από γαλακτοβάκιλλους, που μετα - βολίζουν το γλυκογόνο στο κολπικό επιθήλιο και παράγουν γαλακτικό οξύ. Επομένως το κολπικό περιβάλλον γίνεται όξινο και φυσιολογικά το pH του είναι κατώτερο του 4,5. Άλλα συμβιωτικά βακτήρια είναι τα αναερόβια, τα διφθεροειδή, οι κοαγκουλάση- αρνητικοί σταφυλόκοκκοι και οι α-αιμολυτικοί στρεπτόκοκκοι. Κάποιοι συμβιωτικοί μικρο-οργανισμοί μπορεί να προκαλέσουν αλλαγή στο έκκριμα, αν υπεραναπτυχθούν. Αυτοί είναι η Candida albicans, ο Staphylococcus aureus και ο Streptococcus agalactiae (Group-B Streptococcus).  

 Gardnerella Vaginalis Κολπίτιδα - Τραχηλίτιδα

 Back To Top

1.5 Διαφορική Διάγνωση Κολπίτιδας Από Gardnerella Vaginalis 

Άλλες φλεγμονές που μπορεί να παρουσιάσουν παρόμοιες κλινικές εκδηλώσεις και θα πρέπει να γίνει διαφορική διάγνωση είναι :

• η καντιντίαση (λοίμωξη από μύκητες)
• τα χλαμύδια
• ο γονόκοκκος
• ο απλός έρπης
• οι τριχομονάδα

Ποτέ , και σε καμμία περίπτωση , δεν πρέπει να κάνουμε διάγνωση χωρίς την λήψη καλλιέργειας . Οι κολπίτιδες εν γένει , είναι πολυμικροβιακές λοιμώξεις , και ενώ σε πολύ μεγάλο ποσοστό οφείλονται σε κοινά μικρόβια , πάντοτε υπάρχει η περίπτωση συνύπαρξης και άλλων λοιμωδών παραγόντων , όπως ο γονόκκοκκος (βλενόρροια) και τα χλαμύδια . Οι παράγοντες αυτοί μπορεί να κρυφτούν πίσω από την συμπτωματολογία της βακτηριακής κολπίτιδας και ακόμα να κρυφτούν και από την καλλιέργεια . Η ύπουλη συνύπαρξη ενός χλαμυδιακού λοιμώδους παράγοντα , μπορεί να προκαλέσει απόφραξη των σαλπίγγων και υπογονιμότητα . Αποτελεί ευθύνη του θεράποντος ιατρού να ενημερώσει για το γεγονός αυτό , όπως και για την αναγκαιότητα επανάληψης της καλλιέργειας μετά την θεραπεία . Σίγουρα , κάθε γυναίκα θέλει γρήγορη και εύκολη διάγνωση , με όσο το δυνατόν λιγότερες επισκέψεις . Η σιγουριά όμως επιτυγχάνεται μόνον με την λήψη δύο καλλιεργειών , μία πρίν την θεραπεία και μία μετά , και αυτό είναι ευθύνη της κάθε γυναίκας , αν θέλει η ίδια να είναι σίγουρη . Εν ολίγοις , μπορεί ο θεράπων ιατρός να γίνεται ενοχλητικός "περάστε πάλι σε 15-20 ημέρες" , αλλά μόνο με αυτόν τον τρόπο θα είναι σίγουρος .

Πρέπει να ξανασημειωθεί ότι η χλαμυδιακή συνυπάρχουσα λοίμωξη μπορεί να είναι ασυμπτωματική και να καταστρέφει σιγά - σιγά τις σάλπιγγες , οδηγώντας εν τέλει σε υπογονιμότητα λόγω σαλπιγγικής απόφραξης . Επίσης πρέπει να ξανασημειωθεί ότι η χλαμυδιακή λοίμωξη είναι συχνή , και μπορεί να κρυφτεί πίσω από την απλή βακτηριακή κολπίτιδα .

Τα δείγματα που μπορούν να ληφθούν είναι δύο ειδών , μία συμβατική καλλιέργεια και μία δειγματοληψία DNA ανίχνευσης για Gardnerella Vaginalis , σε κάθε επίσκεψη .

Ο υγιής κόλπος αποικίζεται από γαλακτοβάκιλλους , οι οποίοι είναι οργανισμοί ραβδοειδούς σχήματος , ανήκουν στη φυσιολογική κολπική χλωρίδα και εκκρίνουν το γαλακτικό οξύ , το οποίο σχηματίζει ένα προστατευτικό φιλμ στην επιφάνεια του κολπικού επιθηλίου εμποδίζοντας κατά αυτόν τον τρόπο την ανάπτυξη παθογόνων μικροοργανισμών . Στις περιπτώσεις ανάπτυξης φλεγμονών ο πληθυσμός τους (των γαλακτοβακίλλων) μειώνεται σημαντικά ή και έχουμε πλήρη εξαφάνισή τους . Παρά το γεγονός ότι η λοίμωξη από Αιμόφιλο δεν θεωρείται αποκλειστικά σεξουαλικώς μεταδιδόμενη , η σεξουαλική δραστηριότητα έχει συνδεθεί με την ανάπτυξη αυτής της μόλυνσης . Η συχνότητα εμφάνισης της αυξάνεται με την αύξηση του αριθμού των σεξουαλικών συντρόφων ή μπορεί να συνδέεται με ένα νέο σεξουαλικό σύντροφο . Οι άρρενες σύντροφοι πάσχουσων γυναικών συνήθως εμφανίζουν αποικισμό της ουρήθρας τους από τον ίδιο μικροοργανισμό , και παραμένουν ασυμπτωματικοί . Επίσης , είναι αρκετά πιθανό να εμφανιστούν κολπικά συμπτώματα , που να αποδοθούν στην Gardnerella , με την έναρξη μιας νέας σεξουαλικής σχέσης . Αυτά τα συμπτώματα πιθανόν να αντικατοπτρίζουν τον εκ νέου αποικισμό του κόλπου με την μικροβιακή χλωρίδα του νέου συντρόφου , και να είναι παροδικά . Δεν σημαίνει δηλαδή ότι ο νέος σύντροφος είναι άρρωστος , και η κολποτραχηλίτιδα που μπορεί να προκύψει δεν θα πρέπει να σταθεί ως εφαλτήριο για κατηγορίες του ενός συντρόφου προς τον άλλον . Η ικανότητα του κόλπου να διατηρεί ένα "προστατευτικό" πληθυσμό υγιών γαλακτοβακίλλων ποικίλλει από γυναίκα σε γυναίκα , και εξαρταται επίσης από την ηλικία και το ορμονικό προφίλ , όπως και φυσικά από την λήψη αντιβιωτικών , και την διατροφή , αλλά ακόμα και από την σεξουαλική πρακτική αυτή καθεαυτή (ποικίλλοι τρόποι και οδοί διείσδυσης) . Μια κολποτραχηλίτιδα σε ένα σταθερό ζευγάρι μπορεί να προκύψει χωρίς να υπάρχει απιστία . Και μερικοί μόνο από τους τρόπους που μπορεί να γίνει αυτό είναι οι εξής Δακτυλική διέργεση , Πρωκτική διείσδυση , Αιδοιολειχία με υπερβολική ποσότητα σιέλου , Μεταφορά μικροβίων από τον πρωκτό χωρίς να υπάρχει διείσδυση (το πέος , ή το προφυλακτικό ακουμπάει στον πρωκτό και μεταφέρει μικρόβια) , Παραμονή αρκετές ώρες με βρεγμένο μαγιό , Καταστροφή των προστατευτικών γαλακτοβακίλλων από υπερβολική χρήση κολπικών πλύσεων , και Καταστροφή των προστατευτικών γαλακτοβακίλλων από λήψη αντιβιώσεως . Ολες αυτές οι γλαφυρές περιγραφές , που μπορεί να μήν ακούγονται και τόσο ιατρικές , ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ . Και το αποτέλεσμα είναι μια , παροδική συνήθως , κολποτραχηλίτιδα .  

 Gardnerella Vaginalis Κολπίτιδα - Τραχηλίτιδα

 Back To Top